Brownanthus

Brownanthus, Aizoaceae (buz çiçeğigiller) familyasının kurak bölgelere özgü, görece az bilinen ancak botaniksel açıdan oldukça ilginç cinslerinden biridir. Adını İngiliz botanikçi N.E. Brown’dan alan bu cins, Güney Afrika ve Namibya gibi kurak, tuzlu ve kireçli topraklara sahip alanlarda doğal olarak yetişir. Doğal yaşam alanı, düşük yağış alan taşlık ve yarı çöl bölgeleridir. Brownanthus türleri genellikle alçak boylu, dallanmış ve çalımsı formlarıyla, minyatür ama oldukça dayanıklı yapılara sahiptir. Yaprakları genellikle küçük, etli ve karşılıklı dizilmiş, yüzeyleri ise sıklıkla tüylü ya da parlak kristalli hücrelerle kaplıdır; bu özellik, güneş ışığını yansıtma ve buharlaşmayı azaltma işlevi görerek bitkinin ekstrem koşullarda bile yaşamını sürdürebilmesini sağlar. Çiçekleri, diğer Aizoaceae üyeleri gibi gösterişli olmasa da, ilkbahar ya da yaz başında açan küçük, beyazımsı veya soluk pembe tonlardadır ve çoğunlukla gövde uçlarında kümelenmiş halde görülür. Çiçeklenme dönemi kısa sürer ama gözlemlemek koleksiyoncular için keyiflidir.

Bakımı oldukça kolaydır, ancak doğal habitatına benzer koşullar sağlanmalıdır. Brownanthus türleri, özellikle yaz aylarında kuraklığa dayanıklı olacak şekilde adapte olduklarından aşırı sulamadan kaçınılmalıdır. Aktif büyüme dönemleri çoğunlukla serin aylardır (sonbahar–ilkbahar); bu dönemde toprak tamamen kuruduğunda sulama yapılmalı, yazın ise sulama ciddi ölçüde azaltılmalı veya durdurulmalıdır. Yaprakların kristalimsi yüzeyi, bitkinin ışığa ne kadar maruz kaldığını da gösterir: yoğun güneş altında daha parlak görünürler. Bu nedenle tam gün güneş alan, günde en az 5–6 saat ışık gören bir konumda bakılmalıdır. Işık yetersizliği, form bozulması ve yapraklarda soluklukla sonuçlanır.

Toprak seçimi olarak tamamen mineral bazlı, çok iyi süzek karışımlar kullanılmalıdır. Sukulent karışım toprakları tercih edilebilir. Drenajlı ve hava geçirgenliği yüksek saksılar tercih edilmelidir. Gübrelendirme ihtiyacı düşüktür; yalnızca aktif büyüme döneminde ayda bir, düşük azotlu sukulent gübresi yeterlidir. Brownanthus türleri çoğunlukla tohumla ya da gövde çelikleriyle çoğaltılır. Çelikle üretim oldukça kolaydır: kesilen parça birkaç gün havalandırıldıktan sonra doğrudan kuru mineral toprağa dikilir ve birkaç hafta içinde köklenir. Tohumla üretim ise sabır ister ancak doğru nem ve ısıda başarılıdır.