Brownanthus ciliatus

Brownanthus ciliatus

Aile Ağacı
Bilimsel İsmi
Brownanthus ciliatus
Familya
Aizoaceae
Çiçek Renkleri
Beyaz
Kökeni
Namibya
Karşılaşılabilirlik
Nadir
Hakkında

Brownanthus ciliatus, Aizoaceae (buz çiçeğigiller) familyasına ait, Güney Afrika'nın kuru, taşlık ve tuzlu topraklarında yetişen, az bilinen ama dikkat çekici bir minyatür çalı formunda sukulent türüdür. Yaprak yüzeyleri ise ışığı yansıtan kristalimsi hücrelerle kaplıdır. Bitki tabandan çok sayıda dala ayrılır, yatay yayılır ve doğal ortamında zemini yastık gibi kaplar. İlkbahar sonu ile yaz başında açan çiçekleri çok küçük, soluk pembe ya da beyaz tonlarındadır ve yaprak uçlarından tek tek çıkar.

Brownanthus ciliatus’un bakımı, türün doğal yaşam koşullarına sadık kalındığında oldukça kolaydır. Yaz aylarında kuraklığa adapte olduğu için bu dönemde sulama tamamen kesilmeli, yalnızca aşırı yaprak buruşması durumunda çok az nem verilmelidir. Aktif büyüme dönemleri genellikle serin mevsimlere, yani sonbahar sonu – ilkbahar başına denk gelir. Bu dönemde toprak tamamen kurudukça sulama yapılmalı, sık sulamadan ve yaprak üstüne su değdirmekten kaçınılmalıdır; çünkü yapraklar çok hassastır ve yüzeydeki kristalimsi yapı suyla bozulabilir. Toprak tercihi oldukça önemlidir; tamamen mineral içerikli, hızlı su tahliyesi yapan bir toprak karışımı kullanılmalıdır. En ideal karışım, iri ponza taşı, kuvars kumu ve az miktarda perlit içeren, suyu hızla aşağıya ileten yapıda olmalıdır. Saksı seçiminde drenaj delikli, tercihen kil veya seramikten yapılmış saksılar tercih edilmelidir.

Güneş ışığını çok sever; günde en az 6 saat doğrudan güneş ışığı bitkinin kompakt yapısını koruması, yaprak renginin solmaması ve tüy benzeri kenarların belirgin kalması için gereklidir. Gölge ya da düşük ışıklı ortamlarda yapraklar uzar, matlaşır ve bitki formunu kaybeder. Gübrelendirme ihtiyacı düşüktür; sadece aktif büyüme döneminde, ayda bir defa seyreltilmiş ve düşük azotlu sukulent gübresi verilmesi yeterlidir. Brownanthus ciliatus çoğunlukla çelikle kolayca çoğaltılır. Dallarından alınan bir parça birkaç gün açıkta kurutulduktan sonra kuru mineral toprağa yerleştirilerek köklenebilir. Tohumla üretim de mümkündür ancak yavaştır ve sabır ister.

Instagram'da Takip Et
@insukuland