Braunsia

Braunsia, Aizoaceae (buz çiçeğigiller) familyasına ait, Güney Afrika’nın kurak bölgelerinde doğal olarak yetişen, gövdesiz ve çift yapraklı yapısıyla taş gibi görünen minyatür sukulentlerden oluşan küçük bir cinstir. Cins adını Alman botanikçi Dr. Braun’dan alır. Karşılıklı çiftler halinde çıkan kalın, etli ve üçgenimsi yapraklar, gri-yeşil ya da donuk mavi-yeşil tonlarında olup, uçları hafif sivridir ve yüzeyi mat-pudralıdır. Yapraklar arasında belirgin bir yarık bulunur ve bu yarıktan ilkbaharda açan mor-pembe, papatyaya benzeyen çiçekler çıkar. Form olarak Lithops veya Argyroderma türlerini andırsa da, Braunsia genellikle hafif dallanma gösterir ve zamanla küçük kümeler oluşturabilir.

Braunsia’nın bakımı, "yaşayan taşlar" grubundaki diğer bitkiler gibi dikkat ve sabır ister. Yaz aylarında tamamen dinlenme dönemine girer, bu nedenle bu süreçte sulama kesinlikle yapılmamalı ya da sadece yapraklar ciddi şekilde buruştuğunda çok az su verilmelidir. Eylül itibarıyla aktif büyüme dönemine girer ve bu dönemde toprak tamamen kurudukça sulama yapılmalıdır. Aşırı sulama, kök ve gövde çürümesine neden olabileceği gibi yaprakların çatlamasına da yol açabilir. İlkbaharda büyüme yavaşladıkça sulama tekrar azaltılır ve yaz gelmeden tamamen durdurulur.

Toprak seçimi oldukça önemlidir: tamamen mineral bazlı, suyu hızla tahliye eden, hava geçirgenliği yüksek bir karışım kullanılmalıdır. Ponza taşı, iri kuvars kumu ve az miktarda perlit karıştırılarak ideal toprak elde edilebilir. Torf veya organik içerikli topraklardan kaçınılmalıdır. Drenaj delikli küçük saksılar, tercihen kil ya da seramik malzemeden yapılmış olmalıdır. Braunsia, bol güneş ışığını sever. Günde en az 5–6 saat doğrudan ışık alması, formunu koruması ve çiçek açması için gereklidir. Yetersiz ışıkta yapraklar uzayabilir, renk solabilir ve çiçeklenme durabilir. Gübrelendirme yalnızca aktif büyüme döneminde yapılmalı, ayda bir kez düşük azotlu kaktüs-sukulent gübresi verilmelidir. Çoğaltma, çoğunlukla tohumla yapılır; tohumlar sonbaharda ekilir ve uygun sıcaklık-nem dengesiyle çimlenme gerçekleşir. Bazı türler yaşlandıkça dallanma gösterdiğinden, dikkatlice ayrılan yan dallarla vejetatif üretim de yapılabilir.