Astridia

Astridia, Aizoaceae yani buz çiçeğigiller familyasının Güney Afrika kökenli, az bilinen ama oldukça dayanıklı sukulent cinslerinden biridir. Adını Güney Afrikalı botanikçi Astrid Marloth’tan alan bu cins, doğal olarak kurak ve taşlık alanlarda yaşar. Özellikle Namibya ve Güney Afrika'nın batı bölgelerinde, yoğun güneşe ve su kıtlığına rağmen hayatta kalabilen formlar geliştirmiştir. Astridia türleri genellikle yere yakın, yayılıcı veya alçak çalımsı formda gelişir. Yaprakları kalın, etli, karşılıklı dizilimli ve bazen üçgenimsi ya da silindirik formludur. Yaprak yüzeyi genellikle grimsi yeşil ya da mavi-yeşil tonlarındadır ve yüzeylerinde su kaybını önleyici mumsu bir tabaka bulunur. Bitkinin çiçekleri ise genellikle parlak pembe, beyaz ya da bazen sarı renktedir ve çoğunlukla ilkbahar sonu veya yaz başında açar. Çiçekler tek tek ya da küçük gruplar halinde çıkar ve papatya benzeri yapıdadır.

Astridia’nın bakımı oldukça kolaydır ancak belli başlı kurallara dikkat etmek gerekir. Öncelikle, aşırı sulama bu cinsin en büyük düşmanıdır. Sulamalar arasında toprak tamamen kurumalı ve su kesinlikle yaprakların içine dolmamalıdır. Yaz aylarında, özellikle sıcak dönemlerde bitki yarı dinlenme dönemine girebilir; bu süreçte sulama azaltılmalı veya tamamen kesilmelidir. Sonbahar ve ilkbahar, aktif büyüme dönemidir ve bu zamanlarda 10–15 günde bir sulama yapılabilir.

Toprak seçimi bu bitki için çok önemlidir. Astridia, doğada taşlık ve fakir topraklarda yaşadığı için ponza taşı, iri kuvars kumu ve az miktarda perlit karışımıyla hazırlanan tamamen mineral bazlı, çok iyi drene olan toprak karışımları kullanılmalıdır. Torf içeren topraklar köklerin çürümesine neden olabilir. Saksı mutlaka drenaj delikli olmalı ve tercihen kil ya da seramik gibi hava geçirgenliği yüksek malzemelerden yapılmalıdır.

Işık ihtiyacı oldukça yüksektir. Günde en az 5–6 saat doğrudan güneş ışığı, bitkinin hem kompakt formunu korumasını sağlar hem de çiçeklenme kapasitesini artırır. Eğer yeterince güneş alamazsa yapraklar uzar, renk solar ve çiçeklenme durur. Özellikle balkonda ya da güneye bakan pencere önlerinde sağlıklı gelişim gösterir. Gübreleme ise yalnızca aktif büyüme döneminde yapılmalı; ayda bir kez, düşük azotlu bir sukulent gübresi yeterlidir.

Astridia türleri genellikle tohumla çoğaltılır. Çimlenme süreci sabır ister, ancak doğru nem ve sıcaklık sağlandığında başarılı sonuç verir. Bazı türlerde yapraktan çelik alma yöntemiyle de üretim mümkündür.