Astridia herrei

Astridia herrei, Aizoaceae (buz çiçeğigiller) familyasına ait, Güney Afrika kökenli ve özellikle koleksiyoncular arasında tanınan, nadir bir sukulent türüdür. Cins ismini botanikçi Gustav Herre’den almıştır. Astridia türlerinin çoğunda olduğu gibi, A. herrei de alçak formda, kompakt ve yayılıcı bir yapıya sahiptir. Gövdesi yarı odunsu olup zamanla tabandan dallanarak kümelenme eğilimi gösterir. En belirgin özelliklerinden biri, yapraklarının şeklidir: kalın, üçgenimsi, hafif sivri uçlu ve karşılıklı dizilmiş etli yapraklar, açık gri-yeşil ya da mavi-yeşil renkte gelişir. Yaprak yüzeyi mat ve pudralı bir dokudadır; bu da bitkinin kuraklığa karşı olağanüstü bir direnç göstermesini sağlar. İlkbaharın sonu ile yaz başında açan kırmızı renkli çiçekleri, papatya benzeri formdadır ve gün boyunca açık kalır. Bu çiçekler, küçük gövde yapısı üzerinde görsel bir kontrast yaratır ve bitkinin estetik değerini artırır.

Astridia herrei’nin bakımı, genel sukulent ilkeleriyle örtüşür ancak birkaç türe özgü detaya dikkat edilmelidir. En önemli konu doğru sulama ritmidir. Bu tür, yaz aylarında kısmi dinlenme dönemine girer ve bu süreçte sulama oldukça azaltılmalı, hatta tamamen kesilmelidir. Aktif büyüme dönemi olan ilkbahar ve sonbaharda ise, toprak tamamen kuruduğunda sulama yapılmalıdır. Aşırı sulama kök çürümesine, yapraklarda buruşmaya veya mantar hastalıklarına yol açabilir. Kışın da sulama oldukça seyrek yapılmalı, toprak nemli kalmamalıdır.

Toprak yapısı bu tür için kritik önem taşır. Tamamen mineral ağırlıklı, suyu hızla tahliye eden gevşek bir karışım kullanılmalıdır. En iyi sonuç için; ponza taşı, iri taneli kuvars kumu ve az miktarda perlit karıştırılarak torfsuz bir toprak elde edilmelidir. Organik madde içeren topraklardan kaçınılmalıdır. Saksı olarak ise hava geçirgenliği yüksek, drenaj delikli kil ya da seramik saksılar tercih edilmelidir.

Işık ihtiyacı yüksektir. Günde en az 5–6 saat doğrudan güneş ışığı, kompakt formun korunması ve sağlıklı çiçeklenme için gereklidir. Yetersiz ışık koşullarında yapraklar uzayabilir, renkleri solar ve çiçeklenme durabilir. Özellikle kış aylarında güneye bakan pencere önü gibi aydınlık bir konum idealdir. Gübrelendirme ise yalnızca büyüme döneminde yapılmalı; ayda bir kez, düşük azotlu bir sukulent gübresi yeterlidir. Fazla gübre, bitkinin doğal yavaş büyüme dengesini bozabilir. Astridia herrei genellikle tohumla çoğaltılır, ancak olgunlaşmış yan dallardan alınan çeliklerle de üretim mümkündür. Çelik alınan parçalar birkaç gün kurutulduktan sonra kuru mineral karışıma yerleştirilerek kolayca köklendirilebilir. Tohumdan üretim yavaş olsa da başarılı sonuçlar verir.