Astridia dulcis

Astridia dulcis, Aizoaceae (buz çiçeğigiller) familyasına ait, Güney Afrika’nın yarı kurak bölgelerinde yetişen nadir bulunan bir sukulent türüdür. A. dulcis, kompakt, alçak ve yayılıcı formda gelişir. Yaprakları etli, üçgenimsi veya hafif silindirik formda, uçları sivriye yakın ve grimsi yeşil ya da mavi-yeşil tonlarındadır. Yaprak yüzeyi mat ve mumsudur; bu da bitkiye kuraklık ve yoğun güneş ışığına karşı yüksek direnç kazandırır. Bitkinin en dikkat çeken yönü ise ilkbaharın sonlarına doğru açan kırmızı tonlarındaki çiçekleridir. Bu çiçekler gündüz açar ve gece kapanır; papatya benzeri formlarıyla kompakt gövde yapısının üzerinde zarif bir kontrast oluşturur.

Astridia dulcis’in bakımı, temel prensiplere dikkat edildiği sürece oldukça kolaydır. En önemli nokta sulama kontrolüdür. Bu tür, yaz aylarında kısmi dinlenme dönemine girer ve bu dönemde sulama ciddi oranda azaltılmalıdır. İlkbahar ve sonbahar aktif büyüme dönemidir; bu süreçte toprak tamamen kuruduğunda, yaklaşık 10–15 günde bir sulama yeterlidir. Kış aylarında da sulama minimum seviyeye indirilmelidir. Aşırı sulama, kök ve gövde çürümesine neden olabilir.

Toprak seçimi hayati önem taşır. Astridia dulcis, suyu tutmayan, tamamen mineral bazlı, çok iyi drene olan toprak karışımlarında gelişir. Ponza taşı, iri kuvars kumu ve az miktarda perlit ile hazırlanmış karışımlar idealdir. Torf içeren ya da fazla su tutan topraklar mutlaka kaçınılması gerekenler arasındadır. Saksı seçiminde ise drenaj delikli, kil ya da seramikten yapılmış hava geçirgenliği yüksek saksılar önerilir.

Işık ihtiyacı yüksektir; günde en az 5–6 saat doğrudan güneş ışığı, bitkinin formunu koruması ve sağlıklı çiçeklenmesi için gereklidir. Gölgede kalan bireylerde yapraklar uzar, renkleri solar ve çiçeklenme durur. Güneye bakan pencere önü ya da güneşli bir balkon bu tür için ideal konumdur. Gübrelendirme yalnızca büyüme döneminde yapılmalı; ayda bir kez azot oranı düşük, sukulent ve kaktüslere özel bir sıvı gübre ile desteklenmelidir.

Çoğaltma, genellikle tohumla yapılır ve çimlenme süreci sabır ister. Nadiren de olsa, olgun gövde kısımlarından alınan çeliklerle de üretim yapılabilir. Astridia dulcis, yavaş büyüyen ama uzun ömürlü bir türdür. Doğru bakım ile yıllarca formunu korur ve her ilkbahar sonunda seni pastel tonlardaki çiçekleriyle ödüllendirir.