Argyroderma

Argyroderma ailesi, adeta minyatür granit taşlara benzeyen, gövdesiz ve kompakt yapısıyla göz dolduran sıra dışı sukulent türlerinden oluşur.Genellikle mat, gri-yeşil ya da mavimsi tonda, hafif pudralı ve etli yaprakları vardır. Yapraklar çoğunlukla çiftler halinde gelişir ve yumurta biçiminde, hafif yassılaşmış ya da bazen neredeyse kalp şeklindedir. Boyları genellikle 2-4 cm arasında değişir ve neredeyse hiç sap olmadan toprağın hemen üzerinden çıkarlar. Bu yaprak çiftlerinin arasında zamanla yeni yapraklar gelişir ve bu sırada eskileri kuruyarak yer açar. Yapraklarının dayanıklı, kalın ve su tutma kapasitesi yüksek yapısı sayesinde Argyroderma, kuraklığa oldukça dirençlidir. Sonbahar aylarında ortaya çıkan çiçekleri genellikle papatya benzeri olur; sarı, mor, pembe veya beyaz tonlarında açar ve gündüz saatlerinde güneşle birlikte kendini gösterir. Argyroderma’nın bakımı zahmetsiz görünse de, doğru koşullar sağlanmadığında hızla bozulabilir. Sulama konusunda en önemli püf noktası, bu türün yaz aylarında aktif bir dinlenme dönemine girmesidir. Yazın sulama tamamen kesilmeli ya da çok hafif nemlendirme ile sınırlandırılmalıdır, çünkü bu dönemde verilen fazla su kök çürümesine yol açabilir. Eylül ayı itibariyle bitki uyanmaya başlar ve hafif sulamalarla desteklenir, kış boyunca ise büyüme döneminde olduğu için toprak tamamen kurumadan tekrar sulanmalıdır. İlkbaharda büyüme yavaşladıkça sulamalar yeniden azaltılır. Toprak seçiminde mutlaka hızlı drene olan, mineral ağırlıklı karışımlar tercih edilmelidir. Hazır sukulent karışım toprakları ponza, perlit ve iri taneli kuvars kumu ile karıştırılarak daha da iyileştirilebilir. Torf oranı düşük olmalı, toprağın taşlı bir yapıda olması daha sağlıklıdır. Saksı tercihi olarak mutlaka drenaj delikli, tercihen kil ya da seramikten yapılmış sığ saksılar önerilir. Bu sayede fazla su daha hızlı buharlaşır ve kökler boğulmaz. Işık ihtiyacı ise oldukça yüksektir; Argyroderma türleri doğrudan güneşi çok sever. Günde en az 4-6 saat doğrudan ışık alan, ancak hava sirkülasyonu yüksek bir alanda tutulmalıdır. Yetersiz ışıkta formunu kaybedebilir, uzama gösterebilir ve çiçeklenme durabilir. Çiçeklenme dönemi genellikle sonbaharın ortalarına denk gelir ve bu süreçte azot oranı düşük, fosfor ağırlıklı bir kaktüs gübresi ile ayda bir beslenebilir. Bitki çoğaltmak için en yaygın yöntem tohumdan üretimdir. Ancak sabır gerektirir; çimlenme sonrası büyüme yavaştır ama düzenli bakım ile birkaç yıl içinde karakteristik görünümünü kazanır. Ayrıca bazı türlerde nadiren de olsa bölünmeyle çoğalma da görülebilir.