Argyroderma crateriforme

Argyroderma crateriforme, adını karakteristik krater benzeri yaprak formundan alır. Yaprakları çiftler halinde, tam ortadan ayrılmış gibi görünür ve adeta küçük bir çanağı ya da krateri andırır. Genellikle 2-3 cm boyunda olan bu yapraklar, donuk yeşil ya da mavi-yeşil tonlarındadır ve yüzeyleri pudralı bir tabakayla kaplıymış gibi mat bir dokudadır. Her yaprak çifti, aşağıdan yukarıya doğru simetrik olarak genişler ve tam ortasında derin bir yarık yer alır; bu yarık, yeni yaprak çiftlerinin ya da sonbaharda açan canlı sarı çiçeklerin çıkış noktasıdır. Doğal habitatında kuru, taşlık arazilerde yetişen bu tür, oldukça dayanıklı olmasına rağmen ev ortamında hassas bakım ister. En kritik nokta sulamadır: yaz aylarında tamamen dinlenme dönemine girdiği için, bu dönemde sulama ya tamamen kesilmeli ya da yalnızca bitki belirgin şekilde buruştuğunda çok az miktarda verilmelidir. Aksi halde, yapraklar suyu emmeden çürümeye başlar. Eylül itibariyle yeniden canlanmaya başlayan bitki, kış boyunca büyür ve çiçeklenir; bu dönemde sulamalar ölçülü olarak, toprak tamamen kurudukça yapılmalıdır. İlkbaharda büyüme hızı yavaşladığında tekrar sulama azaltılır. Toprak tercihi ise bu tür için hayati önemdedir: torfsuz, tamamen mineral içerikli bir karışım gereklidir. En iyi karışım; ponza taşı, kuvars kumu ve biraz perlitten oluşan, suyu hızla süzen, gevşek bir yapıdır. Aşırı su tutan topraklar kök çürümesine neden olur. Saksı olarak, drenaj deliği olan, tercihen toprak saksılar kullanılması önerilir. Bu saksılar hem hava geçirgenliği sağlar hem de fazla suyun dışarı atılmasını kolaylaştırır. Işık ihtiyacı çok yüksektir; günde en az 5 saat doğrudan güneş almalıdır. Yetersiz ışıkta form bozulur, uzama başlar ve çiçeklenme gerçekleşmez. Mümkünse güney cepheli bir pencere önü ideal bir konumdur. Gübrelendirme ise yalnızca aktif büyüme döneminde, ayda bir defa kaktüs ve sukulentler için özel olarak hazırlanmış düşük azotlu bir gübre ile yapılmalıdır. Argyroderma crateriforme üretimi genellikle tohumla gerçekleştirilir, çimlenme süreci sabır ister ancak doğru koşullarda başarı oranı oldukça yüksektir. Nadiren de olsa yaş alıca yaprak bölünmeleriyle vejetatif çoğalma görülebilir.