Conophytum

Aizoaceae familyasının göz alıcı üyelerinden biri olan Conophytum türleri, Güney Afrika'nın kurak ve sert doğasında gelişmiş, sıra dışı yapıları ve düşük bakım ihtiyaçları ile özellikle koleksiyonerlerin favorisi haline gelmiştir. Bu cinsin ilk örnekleri 1776'da İskoç botanikçi Francis Masson tarafından toplanmış ve Kew'deki Kraliyet Botanik Bahçeleri'ne gönderilmiştir. Cins resmi olarak tanınmış ve 1922'de Nicholas Edward Brown tarafından resmen tanımlanmıştır.

Her bir Conophytum bireyi, iki yaprağın birleşiminden oluşmuş gibi duran, yuvarlak veya kalp şeklinde etli ve dolgun bir gövdeye sahiptir. Bu gövde, çoğunlukla yeşil, gri-yeşil ya da morumsu tonlarda olabilir ve bazı türlerde yüzeyde benekli ya da çizgili desenler görülebilir. Yapraklar arasında neredeyse hiç boşluk olmadığından, bitki bir taş parçası gibi görünür ve bu özelliği sayesinde doğada kendini kamufle edebilir. Conophytum’lar bu özelliklerinden dolayı genellikle "canlı taşlar" ya da "mini litopslar" olarak da bilinir. Çiçeklenme dönemlerinde ise bu sade yapıdan çıkan tekil, genellikle sarı, pembe, turuncu ya da beyaz tonlarda, papatya benzeri çiçekler adeta doğanın sürprizi gibi açar. Bu çiçekler çoğu zaman gece saatlerinde açar ve hoş bir koku yayarak tozlayıcıları çeker. Conophytum türleri yaz aylarında dinlenmeye geçer, yani büyüme ve gelişimlerini durdururlar. Bu dönemde sulama yapılmamalı, hatta mümkünse tamamen kuru tutulmalıdır. Aktif büyüme dönemleri ise sonbahar ve kış aylarıdır; bu süreçte toprak hafif nemli tutulmalı ama kesinlikle ıslak bırakılmamalıdır. Toprak karışımı olarak suyu hızlıca tahliye eden kaktüs toprağı idealdir. Saksı seçiminde ise hava sirkülasyonunu artıran, geniş yüzeyli ama sığ modeller tercih edilmelidir. Bol aydınlık ama doğrudan yakıcı güneş ışığı almayan bir konumda, özellikle sabah veya akşam güneşini alacak şekilde konumlandırılmalıdır. Fazla nemden hiç hoşlanmayan bu narin tür, iç mekânda pencere kenarında ya da seralarda çok iyi performans gösterir. Çoğaltılması, çiçeklenme sonrası oluşan tohum kapsüllerinden tohumla veya çok nadiren bölünme ile gerçekleştirilir. Ancak yavaş büyüdükleri için sabır gerektirir.