Astridia speciosa

Astridia speciosa, Aizoaceae (buz çiçeğigiller) familyasına ait, Güney Afrika’nın yarı kurak bölgelerinde yetişen nadir ve etkileyici bir sukulent türüdür. A. speciosa, genellikle 10–15 cm yüksekliğe ulaşan, tabandan çoklu gövde veren bir yapıya sahiptir. Yaprakları etli, kalın, üçgenimsi ve karşılıklı dizilimlidir; donuk yeşil ya da mavimsi gri renkte, mat ve su tutucu yüzeyle kaplıdır. Kuraklığa karşı dayanıklılığı yüksektir. Ancak onu özel kılan asıl özelliği: bahar sonu ile yaz başında açan büyük, canlı kırmızı ya da mor renkli çiçekleridir. Bu çiçekler, diğer Astridia türlerine göre daha geniş çaplıdır ve papatya benzeri taç yapraklarıyla minyatür bir çiçek şöleni sunar.

Bakımı oldukça kolay olan A. speciosa, temel kurallara dikkat edildiğinde uzun ömürlü bir bitki olarak gelişir. En önemli konu, doğru sulama dengesidir. Yaz aylarında kısmen dinlenme dönemine girer; bu süreçte sulama minimuma indirilmeli ya da tamamen kesilmelidir. Aktif büyüme dönemleri olan ilkbahar ve sonbaharda, toprak tamamen kuruduğunda sulama yapılmalıdır. Kışın da sulama seyrek olmalıdır; aşırı nem ve soğuk, kök çürümesine yol açabilir. Toprak yapısı, bitkinin sağlığı için kritik önemdedir. Suyu hızlı tahliye eden, tamamen mineral bazlı bir karışım kullanılmalıdır. Ponza taşı, iri taneli kuvars kumu ve az miktarda perlit ile hazırlanan bu karışım, torfsuz ve süzek yapılı olmalıdır. Saksı olarak drenaj deliği bulunan kil ya da seramik malzemeler tercih edilmelidir. Hava geçirgenliği yüksek bir ortamda kökler hem sağlıklı kalır hem de hastalıklara karşı dirençli olur. Işık ihtiyacı çok yüksektir. Günde en az 5–6 saat doğrudan güneş ışığı alması, bitkinin formunu koruması ve çiçeklenme potansiyelini artırması için gereklidir. Yetersiz ışık, yaprakların uzamasına, soluklaşmasına ve çiçeksiz bir sezona neden olabilir. Güneye bakan bir pencere önü ya da güneşli bir balkon, A. speciosa için ideal ortamdır. Gübrelendirme yalnızca büyüme döneminde yapılmalıdır; ayda bir defa, düşük azotlu, kaktüs ve sukulentlere özel sıvı gübre ile desteklenmelidir.

Astridia speciosa genellikle tohumla çoğaltılır. Tohumdan üretim sabır gerektirse de doğru ortamda çimlenme başarı oranı yüksektir. Olgun gövdelerden alınan küçük çeliklerle vejetatif çoğaltma da mümkündür. Çelikler birkaç gün kurutulduktan sonra kuru mineral toprağa dikilip köklendirilerek yeni bireyler elde edilebilir.