Antimima watermeyeri

Antimima watermeyeri, Güney Afrika kökenli Aizoaceae familyasına ait, taş benzeri görünümü ve simetrik yaprak yapısıyla göz dolduran özel bir sukulent türüdür; yaprakları kısa, etli ve belirgin üçgen formlu olup grimsi yeşil tonlara sahiptir, yüzeyi ise hafif siğilimsi veya mat dokulu olabilir, güçlü ışık aldığında ise uç kısımlarda morumsu kızarmalar gözlemlenebilir. Yaprak çiftleri karşılıklı simetrik şekilde büyürken, zamanla birbirine yakınlaşarak sıkı, kompakt bir yastık formu oluşturur. İlkbahar sonu ve sonbahar başında açan pembe-mor tonlardaki papatya benzeri çiçekleri, yaprak formuyla estetik bir denge oluşturur ve bitkiye zarif bir canlılık kazandırır. Antimima watermeyeri’nin bakımında en dikkat edilmesi gereken konu sulamadır; yaz aylarında dinlenme dönemine geçtiği için bu süreçte sulama ya tamamen bırakılmalı ya da yalnızca toprak çok uzun süre kuru kaldıysa minimal düzeyde yapılmalıdır. Sonbahardan itibaren aktif büyüme dönemi başladığında ise sulama, toprak tamamen kuruduğunda yapılmalı, aşırı su verilmesinden kesinlikle kaçınılmalıdır çünkü bu kök çürümesiyle sonuçlanabilir. Toprak yapısı, yüksek drenaj sağlayan, ponza, lav taşı ve iri perlit gibi materyallerle hazırlanmış mineral ağırlıklı karışımlardan oluşmalıdır; torf ve humus gibi su tutucu maddeler mümkün olduğunca az kullanılmalıdır. Saksı tercihi ise altı delikli, nefes alabilen terakota veya seramik olmalıdır, çünkü bu tür saksılar fazla nemin dışarı atılmasına yardımcı olur. Antimima watermeyeri, aydınlık ortamlarda en sağlıklı gelişimini gösterir; gün içinde doğrudan sabah güneşi alabilen, ancak öğle saatlerinde çok yoğun ışığa maruz kalmayan bir yerde tutulması idealdir. Yetersiz ışıkta form bozulabilir ve çiçeklenme gerçekleşmeyebilir. Üretimi genellikle tohumla gerçekleştirilir; sonbaharda ekilen tohumlar yüzeye serpilip nemli ama ıslak olmayan bir ortamda çimlendirilmelidir, çimlenme süreci sabır gerektirir. Kökten ayırma ile çoğaltma işlemi yapılabilir. Gübreleme ise yalnızca aktif büyüme döneminde, ayda bir kez olacak şekilde seyreltilmiş sukulent gübresi ile yapılmalı, gereğinden fazla besin takviyesinden kaçınılmalıdır.