Antimima pumila

Antimima pumila, adını küçük boyutundan alan, Aizoaceae familyasının biridir; yaprakları kısa, etli ve üçgenimsi formda olup çoğunlukla grimsi yeşil tonlarındadır ve ışık koşullarına bağlı olarak zeytin veya gümüşi yansımalar gösterebilir. Yaprak çiftleri düzenli bir dizilimle büyür ve zamanla yuvarlak bir yastık görünümü kazanır; yüzeyleri hafif mat, yer yer mumsu bir dokudadır ve bu yapı bitkiyi doğrudan güneş ışığına karşı korur. Antimima pumila, ilkbahar sonu veya sonbahar başında papatya formunda açtığı pembe tonlardaki çiçekleriyle dikkat çeker. Bitkinin sağlıklı kalabilmesi için en temel ihtiyaç, doğru sulama rejimidir: yaz aylarında dinlenme dönemine girer ve bu süreçte sulama ya tamamen kesilmeli ya da yalnızca aşırı susuzluk belirtileri gösterdiğinde çok az yapılmalıdır. Sonbahar ve kış aylarında aktif büyüme dönemine geçen bitki, yalnızca toprak tamamen kuruduğunda sulanmalı; sık ve düzensiz sulamalar kök çürümesine yol açabilir. Toprak tercihi mutlaka yüksek drenajlı olmalı; ponza, lav taşı ve iri taneli perlit içeren, neredeyse tamamı minerallerden oluşan bir karışım önerilir. Organik madde oranı düşük tutulmalı; bu hem kök sağlığını korur hem de bitkinin formunu daha sıkı tutmasına yardımcı olur. Saksı olarak altı delikli, hava geçirgenliği yüksek seramik ya da terakota kaplar kullanılmalı, çünkü bu kaplar fazla nemi dışarı atmada etkilidir. Işık konusunda oldukça istekli olan Antimima pumila, doğrudan sabah güneşini çok sever; gün boyunca bol ışık alabileceği ama öğle saatlerinde kavurucu güneşten korunabileceği bir konumda tutulmalıdır. Üretimi tohum veya kökten ayırma ile yapılır. Tohumlar sonbahar başında yüzeye serpilip nemli ama asla ıslak olmayan ortamda çimlendirilmelidir. Çimlenme süreci yavaş olabilir ama sabırla sağlıklı bireyler elde etmek mümkündür. Gübreleme ise yalnızca aktif büyüme döneminde, ayda bir kez düşük dozda sukulent gübresi ile yapılmalı; aşırı besin verilmesi bitkinin doğal formunu bozabilir.