Antimima perforata

Antimima perforata, oldukça kompakt ve yere yakın gelişen bir formda büyür; yaprakları kalın, etli ve üçgene yakın bir şekildedir, ancak klasik Antimima türlerine göre biraz daha geniş yüzeylidir. Yaprak rengi grimsi yeşilden zeytin tonlarına kadar değişiklik gösterebilirken, yoğun ışık aldığında yaprak kenarlarında morumsu-kızıl renklenmeler oluşabilir. Yaprakların yüzeyi pürüzlü değil, daha çok hafif mumsu bir dokudadır; bu da güneş ışığını yansıtmasına ve sıcak iklimlere dayanmasına katkı sağlar. Sonbahar ve kış aylarında aktif olarak büyüyen bu tür, yılın bu dönemlerinde nadiren de olsa minik mor tonlarında papatya benzeri çiçekler açabilir. Sulama açısından oldukça dikkatli olunması gereken Antimima perforata, yaz aylarında dinlenmeye geçer ve bu süreçte ya hiç sulanmamalı ya da toprak aşırı kuruduysa çok az nem verilecek şekilde davranılmalıdır. Büyüme döneminde ise ancak toprak tamamen kuruduğunda sulama yapılmalı, asla toprağı sürekli nemli tutacak şekilde sulama alışkanlığı geliştirilmemelidir. Toprak tercihi, tamamen mineral bazlı olmalı; lav taşı, ponza ve perlit gibi maddelerle desteklenmiş, geçirgenliği yüksek bir karışım kullanılmalıdır. Organik madde oranı düşük olmalı, aksi hâlde kök çürümesi kaçınılmaz olur. Saksı seçiminde ise drenaj deliği mutlaka olmalı ve tercihen seramik ya da terakota gibi hava alabilen malzemelerden yapılmış kaplar tercih edilmelidir. Güneş ihtiyacı oldukça yüksektir; sabah güneşi ve gün boyu bol dolaylı ışıkla en sağlıklı gelişimini gösterir. Özellikle yaz aylarında doğrudan öğle güneşinden korumak gerekebilir, çünkü yaprak yüzeyleri hassas yanıklara maruz kalabilir. Üretimi genellikle tohumla veya kökten ayırma ile yapılabilir. Tohumlar sonbaharda ekilmeli ve sadece yüzeysel olarak bastırılmalı, çimlenme sürecinde toprak nemli ama asla ıslak olmamalıdır. Gübreleme ihtiyacı oldukça düşüktür; aktif büyüme döneminde ayda bir kez, seyreltilmiş sukulent gübresiyle desteklenmesi yeterlidir.