Antimima fenestrata

Antimima fenestrata, sukulent dünyasının en dikkat çekici türlerinden biri olup, yaprak uçlarında bulunan saydam “pencere” dokularıyla farklı bir sukulent türüdür. Bu pencere benzeri yapı, ışığın doğrudan yaprağın içine girmesini sağlayarak fotosentezi maksimum düzeye çıkarır ve bitkiye özgün bir görünüm kazandırır. Yaprakları kısa, kalın, üçgen formda ve karşılıklı çiftler halinde büyüyerek minik bir yastık görünümü oluşturur; yüzeyi genellikle mat, grimsi yeşil renkte olup yaşlandıkça hafifçe morumsu tonlara dönebilir. Antimima fenestrata için bakımda dikkat edilmesi gereken ilk unsur ışıktır. Bu tür bol aydınlık ortamları sever ancak yaz aylarında öğle güneşinden korunmalıdır. En ideal ortam, sabah ve akşam güneşi alan bir pencere önü veya gölgeli açık hava alanlarıdır.

Sulama konusu ise bu türde büyük dikkat ister. Antimima fenestrata, diğer birçok Lithops benzeri sukulent gibi, yılın belirli dönemlerinde büyür, belirli dönemlerinde ise tamamen dinlenmeye çekilir. Aktif büyüme dönemi genellikle sonbahardan ilkbaharadır ve bu süreçte toprağın tamamen kuruduğundan emin olduktan sonra dipten sulama yöntemiyle su verilmeli, saksının altında kesinlikle su birikmemelidir. Yaz aylarında ise bitki yarı uykuya geçtiği için sulama ya tamamen kesilmeli ya da minimuma indirilmelidir. Aksi halde kök çürümesi kaçınılmaz olur. Toprak olarak tamamen geçirgen, organik madde oranı düşük, kumlu ve mineral ağırlıklı karışımlar tercih edilmelidir. Hazır sukulent toprakları kullanılabilir. Saksı mutlaka delikli olmalı ve fazla suyun kolayca tahliye edilebildiğinden emin olunmalıdır. Çiçeklenme dönemi genellikle kış sonu ile ilkbahar başı arasındadır. Bu dönemde gün ışığı süresi arttığında ve sıcaklık ılımlı seviyeye ulaştığında bitki, yapraklarının ortasından çıkan ince sap üzerinde pembe renkli, papatyaya benzer tekil çiçekler açar. Antimima fenestrata’nın üretimi ise tohumla veya kökten ayırma yoluyla yapılabilir. Ancak yapraktan çoğaltma bu türde neredeyse imkânsızdır. En sağlıklı yöntem, ilkbaharda oluşan yavru sürgünlerin dikkatlice ayrılarak yeni saksılara alınmasıdır. Gübreleme ihtiyacı oldukça düşüktür; sadece aktif büyüme dönemlerinde ayda bir defa seyreltilmiş, düşük azotlu bir kaktüs/sukulent gübresi kullanılması yeterlidir.