
Antimima concinna
- Aile Ağacı
- Bilimsel İsmi
- Antimima concinna
- Familya
- Aizoaceae
- Çiçek Renkleri
- Pembe, Mor
- Kökeni
- Güney Afrika
- Karşılaşılabilirlik
- Nadir
Antimima concinna, Güney Afrika’nın kurak, taşlık bölgelerinde doğal olarak yetişen bu türün yaprakları ince ve uzun yapıdadır; genellikle karşılıklı çiftler hâlinde çıkar ve zamanla oldukça simetrik, sıkı bir yastık formu oluşturur. Renk skalası grimsi yeşil ile hafif zeytin tonları arasında değişirken, güneşle birlikte yaprakların uçlarında morumsu yansımalar oluşabilir. Yaz aylarında büyümesini yavaşlatır ve yarı-dinlenme dönemine girer; bu süreçte sulama tamamen kesilmeli ya da çok seyrek ve kontrollü şekilde yapılmalıdır. Asıl büyüme dönemi sonbahar ve kış aylarında başlar. Bu dönemde toprak tamamen kuruduktan sonra sulama yapılmalı ve yapraklar arasında su birikmemesine dikkat edilmelidir. Toprak tercihi, suyu tutmayan ve hızlı şekilde boşaltan mineral ağırlıklı bir karışım olmalıdır. Ponza, perlit ve lav taşı gibi bileşenlerle hazırlanan gevşek yapılı topraklar idealdir. Işık ihtiyacı oldukça yüksektir; sabah güneşini doğrudan alabileceği, gün boyu ise aydınlık kalabilecek bir alanda konumlandırıldığında formu sıkı ve sağlıklı kalır. Aşırı sıcak yaz güneşinde, özellikle öğle saatlerinde koruma altına alınması yaprak yanıklarını önler. Antimima concinna, yeterli ışık ve doğru bakım koşulları sağlandığında ilkbahar veya sonbahar döneminde mor ya da pembemsi tonlarda, papatya benzeri küçük çiçekler açar. Çiçekler kısa ömürlüdür ama oldukça dikkat çekicidir. Tohumla üretimi tercih edilir çünkü yavru verme eğilimi düşüktür. Tohumlar sonbaharda ekilmeli ve çimlenme döneminde sadece hafif nemli tutulmalıdır. Sabır isteyen bir süreç olsa da doğru bakım ile sağlıklı bireyler elde edilebilir. Gübreleme, sadece aktif büyüme döneminde ve ayda bir defa, sukulentlere özel seyreltilmiş gübre ile yapılmalıdır.