
Antimima buchubergensis
- Aile Ağacı
- Bilimsel İsmi
- Antimima buchubergensis
- Familya
- Aizoaceae
- Çiçek Renkleri
- Mor
- Kökeni
- Namibya
- Yapısı
- Kompakt
- Karşılaşılabilirlik
- Nadir
Antimima buchubergensis, Aizoaceae familyasına ait, Namibya'nın güneybatısında bulunan kayalık ve kurak bölgelerde doğal olarak yetişen endemik bir sukulent türüdür. Bu bitki, kompakt ve minyatür yapısıyla dikkat çeker; yaprakları kalın, etli ve genellikle üçgenimsi formdadır. Yüzeyleri pürüzsüz veya hafif siğilimsi olabilir ve renkleri grimsi yeşil ile zeytin tonları arasında değişir. Yapraklar karşılıklı çiftler hâlinde büyür ve zamanla sıkı bir yastık formu oluşturur. Antimima buchubergensis, yaz aylarında dinlenme dönemine girer; bu süreçte sulama tamamen kesilmeli veya çok seyrek yapılmalıdır. Sonbahar ve kış aylarında aktif büyüme dönemine geçer; bu dönemde toprak tamamen kuruduğunda sulama yapılmalıdır. Aşırı sulama kök çürümesine neden olabilir. Sukulent karışım toprakları kullanılır. Saksı olarak drenaj delikli, hava geçirgenliği yüksek toprak saksılar tercih edilmelidir. Işık ihtiyacı yüksektir; sabah güneşi ve gün boyu aydınlık bir ortamda en iyi gelişimi gösterir. Yoğun öğle güneşinden korunması önerilir, çünkü yapraklarda yanıklara neden olabilir. Uygun ışık koşullarında, genellikle ilkbahar veya sonbahar başında papatya benzeri çiçekler açar; çiçekler mor tonlarındadır. Üretimi genellikle tohumla yapılır; çünkü yavru verme eğilimi düşüktür. Tohumlar sonbaharda ekilmeli, hafif nemli ama asla ıslak olmayan bir ortamda çimlendirilmelidir. Çimlenme süreci yavaş olabilir, ancak sabırla sağlıklı bireyler elde edilebilir. Gübreleme yalnızca aktif büyüme döneminde, ayda bir kez, seyreltilmiş sukulent gübresiyle yapılmalı; aşırı gübrelemeden kaçınılmalıdır.