Antimima brevicollis

Antimima brevicollis, Güney Afrika’nın kurak bölgelerinde doğal olarak yetişen, Aizoaceae familyasının nadir üyelerinden olan bu tür, kalın ve kısa yapraklarıyla bilinir; yapraklar üçgenimsi formda olup üst yüzeyleri hafif bombelidir ve zaman zaman siğilimsi bir dokuya sahip olabilir. Renk olarak genellikle mat yeşil, zeytin tonu ya da açık gri-yeşil arasında değişen yapraklar, yoğun ışık altında morumsu rötuşlar kazanabilir. Çiftler halinde karşılıklı çıkan yapraklar bitkiye yastık gibi bir görünüm verirken, doğal taşların arasına gizlenmiş hissi uyandırır. Yaz mevsimi geldiğinde bitki büyümeyi yavaşlatır ve dinlenme dönemine girer; bu süreçte su ihtiyacı neredeyse sıfırlanır.

Gelişim dönemi olan sonbahar ve kış aylarında ise toprak tamamen kuruduğunda kontrollü şekilde sulama yapılmalıdır. Fazla su, kök çürümesine sebep olabilir. Bu nedenle kullanılacak toprak mutlaka hızlı drene olan ve geçirgen yapıda bir karışım olmalıdır. Sukulent karışım toprakları idealdir. Saksı seçerken altı delikli ve nefes alabilen yapıda olan seramik veya terakota malzemeler tercih edilmelidir. Güneşi seven bir tür olan Antimima brevicollis, sabah güneşini doğrudan alabileceği, öğle saatlerinde ise korunaklı bir ışık ortamında tutulmalıdır. Doğru ışıkla birlikte formu sıkı kalır ve renkleri canlılaşır. Kış sonunda ya da erken ilkbaharda açan çiçekleri genellikle pembe tonlarındadır. Tohumla çoğaltılması önerilir çünkü yavru üretimi oldukça sınırlıdır. Tohumlar serin mevsim başında ekilmeli, çimlenme sürecinde toprağın yüzeyi sadece nemli kalacak şekilde sulanmalıdır. Sabır isteyen bu süreç sonunda sağlıklı bireyler elde edilebilir. Aktif büyüme döneminde ayda bir kez, aşırıya kaçmadan seyreltilmiş sukulent gübresiyle destek verilmesi gelişimi hızlandırabilir.