Antimima aurasensis

Antimima aurasensis, Aizoaceae familyasının endemik bir üyesi olup, yalnızca Namibya'nın güneyindeki çöl ve kuru çalılık bölgelerinde doğal olarak yetişir . Bu sukulent alt çalı formunda büyür ve kurak ortamlara mükemmel uyum sağlamıştır. Yaprakları kalın, etli ve genellikle üçgenimsi formdadır; yüzeyleri pürüzsüz veya hafif siğilimsi olabilir ve renkleri grimsi yeşil ile zeytin tonları arasında değişir. Yapraklar karşılıklı çiftler hâlinde büyür ve zamanla sıkı bir yastık formu oluşturur.​

Antimima aurasensis, yaz aylarında dinlenme dönemine girer; bu süreçte sulama tamamen kesilmeli veya çok seyrek yapılmalıdır. Sonbahar ve kış aylarında aktif büyüme dönemine geçer; bu dönemde toprak tamamen kuruduğunda sulama yapılmalıdır. Aşırı sulama kök çürümesine neden olabilir. Sukulent karışım toprakları tercih edilebilir. Saksı olarak drenaj delikli, hava geçirgenliği yüksek toprak saksılar tercih edilmelidir.​

Işık ihtiyacı yüksektir; sabah güneşi ve gün boyu aydınlık bir ortamda en iyi gelişimi gösterir. Yoğun öğle güneşinden korunması önerilir, çünkü yapraklarda yanıklara neden olabilir. Uygun ışık koşullarında, genellikle ilkbahar veya sonbahar başında papatya benzeri çiçekler açar; çiçekler mor renktedir. Üretimi genellikle tohumla yapılır; çünkü yavru verme eğilimi düşüktür. Tohumlar sonbaharda ekilmeli, hafif nemli ama asla ıslak olmayan bir ortamda çimlendirilmelidir. Çimlenme süreci yavaş olabilir, ancak sabırla sağlıklı bireyler elde edilebilir. Gübreleme yalnızca aktif büyüme döneminde, ayda bir kez, seyreltilmiş sukulent gübresiyle yapılmalı; aşırı gübrelemeden kaçınılmalıdır.