Amphibolia rupis-arcuatae

Amphibolia rupis-arcuatae, adını Latincede “kayalık kemer” anlamına gelen rupis-arcuatae ifadesinden alır ve bu da onun doğal olarak sert, taşlık ve yarı gölgeli alanlarda yaşamasına gönderme yapar. Yaprakları etli, kısa ve mat dokuludur; yaprak yüzeyi hafif siğilimsi ya da pütürlü bir dokuya sahiptir. Renk olarak grimsi yeşilden açık kahverengiye kadar geniş bir yelpazeye sahiptir; özellikle yoğun ışık aldığında yaprak uçlarında morumsu ya da bordomsu tonlar görülebilir. Yapraklar genellikle 2–3 cm uzunluğunda olup toprağa yakın büyüyen kompakt bir formda gelişir. Yapraklar zamanla kümelenerek bitkinin çevresinde doğal bir taş bahçesi görünümü oluşturur.

Amphibolia rupis-arcuatae, yaz aylarında dinlenme sürecine girdiği için bu dönemde sulama neredeyse tamamen kesilmelidir. Aktif büyüme dönemi olan sonbahar ve kış aylarında ise sulama yalnızca toprak tamamen kuruduğunda yapılmalıdır. Her sulama sonrası saksının altından fazla suyun çıkması sağlanmalı, yapraklara su değdirilmemeli ve toprakta sürekli nem tutulmamalıdır. Toprak seçimi, bu türün doğal habitatına uygun şekilde gevşek, mineral ağırlıklı ve hızlı drene olan bir yapıda olmalıdır. Ponza, lav taşı, perlit ve çok az miktarda organik madde içeren karışımlar en uygunudur. Saksı olarak drenaj delikli, nefes alabilen ve mümkünse seramik ya da terakota materyaller tercih edilmelidir. Işık ihtiyacı yüksektir ancak doğal habitatı itibariyle doğrudan öğle güneşine çok fazla maruz kalmak istemez. Bu nedenle sabah güneşi ve gün boyu parlak ama filtrelenmiş ışık alan bir konumda tutulması önerilir. Bu ışık dengesi, yaprakların formunu sıkı tutar ve renklerini canlandırır. Uygun bakım koşullarında Amphibolia rupis-arcuatae, kış sonunda ya da erken ilkbaharda pembe tonlarda papatya benzeri çiçekler açabilir. Çiçeklenme süresi kısa olsa da bu dönem bitkinin en dikkat çekici zamanıdır. Üretim genellikle tohumla yapılır çünkü bu tür çok nadir yavru verir. Tohumlar sonbaharda ekilmeli ve çimlenme döneminde nem dikkatle kontrol edilmelidir; toprak sürekli ıslak değil, sadece nemli tutulmalıdır. Çimlenme süreci yavaş ilerleyebilir ancak sağlıklı bireyler sabırla yetiştirilebilir. Gübreleme sadece aktif büyüme döneminde, ayda bir defa, çok seyreltilmiş sukulent gübresiyle yapılmalıdır. Aşırı gübrelemeden kaçınılmalı, bitkinin doğal kompakt yapısını koruması için besin desteği dengeli tutulmalıdır.