Aloinopsis villetii

Aloinopsis villetii, Güney Afrika’nın kuru ve taşlık arazilerine özgü, düşük formda büyüyen ve son derece karakteristik yaprak dokusuyla öne çıkan eşsiz bir sukulent türüdür. Yaprakları kısa, kalın ve üçgenimsi olup uçlara doğru genişler, tipik olarak yere yakın rozet formunda gelişir. En belirgin görsel özelliği ise, yapraklarının yüzeyinde yer alan kabarcıklı, siğilimsi dokudur. Renk olarak yapraklar mat yeşil, zeytin tonu veya hafif gri-yeşil olabilir ve yoğun güneş ışığında bordomsu veya kahverengimsi yansımalar gösterebilir. 2-4 cm uzunluğundaki yapraklar genellikle kümelenerek yayılır, bu da bitkiye taş bahçesi görünümü kazandırır. Aloinopsis villetii, aktif büyümesini sonbahar ve kış aylarında yapar; bu dönemde düzenli ancak dikkatli bir sulama programı uygulanmalıdır. Toprak tamamen kuruduktan sonra sulama yapılmalı, toprak nemli tutulmamalıdır. Yaz aylarında ise bitki yarı-dinlenmeye geçer ve bu dönemde sulama ya tamamen kesilmeli ya da çok seyrek gerçekleştirilmelidir. Toprak seçimi bu tür için oldukça önemlidir. Gevşek yapılı, hızlı drene olan, mineral ağırlıklı bir sukulent karışımı en ideal seçenektir. Karışıma ponza, perlit, lav taşı gibi bileşenler eklenmeli, organik madde oranı minimumda tutulmalıdır. Saksı tercihi olarak, altı delikli, hava geçirgenliği yüksek seramik veya terakota saksılar tercih edilmelidir. Işık ihtiyacı yüksek olan Aloinopsis villetii, tam güneş ışığını sever. Günde birkaç saat doğrudan güneş alabileceği bir ortamda büyümesi daha kompakt olur ve yaprak rengi daha belirginleşir. Ancak yazın öğle güneşi gibi sert ışık koşullarında gölgelenmeye ihtiyaç duyabilir.

Yeterli ışık alan sağlıklı bireyler genellikle kış sonunda ya da erken ilkbaharda küçük ama dikkat çekici çiçekler açar. Çiçekler sarı ya da açık turuncu tonlarında olup papatya formundadır ve birkaç gün boyunca açık kalır. Aloinopsis villetii, genellikle tohumla çoğaltılır; çünkü yavru üretme eğilimi düşüktür. Tohumlar sonbaharda ekilmeli, nem kontrolü iyi sağlanmalı ve doğrudan güneşten uzak, aydınlık bir ortamda çimlendirilmelidir. Çimlenme süreci yavaş olabilir, ancak sabırla sağlıklı bireyler elde edilir. Gübreleme yalnızca aktif büyüme döneminde, ayda bir kez ve çok seyreltilmiş bir sukulent gübresiyle yapılmalıdır. Aşırı besin bitkinin kompakt yapısını bozabilir ve köklerde sorunlara yol açabilir.