Aloinopsis rubrolineata

Aloinopsis rubrolineata

Aile Ağacı
Bilimsel İsmi
Aloinopsis rubrolineata (N.E.Br.) Schwantes
Diğer İsimleri
Mesembryanthemum rubrolineatum, Nananthus rubrolineatus
İsim Kökeni
Aloinopsis "rubrolineata" özel adı "kırmızı çizgili" anlamına gelir ve taç yapraklarındaki belirgin kırmızı orta çizgileri ifade eder.
Familya
Aizoaceae
Çiçek Renkleri
Sarı
Kökeni
Güney Afrika
Karşılaşılabilirlik
Koleksiyonlarda Yaygın Değil
Hakkında

Aloinopsis rubrolineata, sukulent dünyasında nadir bulunan görsel detaylarıyla dikkat çeken bir türdür. Yaprakları kalın, kısa ve üçgenimsi formda olup, yüzeyleri hafif siğilimsi bir dokuya sahiptir. Renk olarak grimsi-yeşil tonlardadır ve güneş ışığına bağlı olarak yaprak rengi kızarabilir. Yaprak uzunluğu genellikle 2-4 cm arasında değişir ve rozet biçiminde sıkı bir şekilde dizilerek, kompakt bir yapı oluşturur. Bu türün en çarpıcı özelliklerinden biri de çiçeklenme döneminde sergilediği gösterişli sarı çiçeklerdir; merkezden dışa doğru açılan, bazen hafif kırmızı ya da turuncu çizgileri vardır. Aloinopsis rubrolineata, sonbahar sonu ve kış aylarında aktif büyüme gösterir; bu dönemde sulama, yalnızca toprak tamamen kuruduğunda yapılmalıdır. Yaz aylarında ise bitki genellikle yarı-dinlenme haline geçer ve bu dönemde sulama büyük ölçüde azaltılmalı ya da tamamen kesilmelidir.

oprak seçimi, kök sağlığı ve genel gelişim açısından kritik öneme sahiptir. Geçirgen bir sukulent toprağı tercih edilmelidir. Saksı seçimi konusunda ise drenaj delikleri mutlaka olmalı; terracotta (toprak) gibi nefes alabilen materyaller bu tür için en iyi sonucu verir. Işık ihtiyacı yüksek olan Aloinopsis rubrolineata, sabah güneşi alan ve gün boyunca aydınlık bir konumda tutulmalıdır. Özellikle yeterli güneş ışığı altında yapraklardaki kırmızı çizgiler daha da belirginleşerek bitkinin görsel cazibesini artırır. Ancak yazın öğle saatlerinde doğrudan güneşten korunması gerekebilir. Çiçeklenme genellikle kış sonuna doğru gerçekleşir ve sağlıklı bireylerde neredeyse her yıl gözlemlenebilir. Üretimi çoğunlukla tohumla gerçekleştirilir çünkü yavru verme oranı düşüktür. Tohumlar sonbaharda, iyi drene olan nemli toprakta çimlendirilmelidir; ortam çok nemli tutulmamalı, ancak kurumasına da izin verilmemelidir. Gübreleme ise yalnızca aktif büyüme döneminde ve ayda bir kez olmak üzere, seyreltilmiş sukulent gübresiyle yapılmalıdır. Fazla gübreleme, köklere ve yapraklara zarar verebilir. 

Instagram'da Takip Et
@insukuland