Aloinopsis loganii

Aloinopsis loganii, Güney Afrika kökenli nadir ve zarif bir sukulent türüdür; kompakt yapısı, etli yaprakları ve minyatür çiçekleriyle hem koleksiyonerlerin hem de sukulent tutkunlarının ilgisini çeker. Yaprakları kısa, üçgensi ve hafifçe dışa doğru kıvrıktır; uçları genellikle yuvarlak hatlı olup bitkiye yumuşak ama dokulu bir görünüm kazandırır. Yüzeyi hafif siğilimsi ya da pütürlü bir dokuya sahiptir. Renk açısından yapraklar yeşilin grimsi ya da mavimsi tonlarına sahiptir, bazen güneş ışığında hafif morumsu renkler de görülebilir. Genellikle 2-3 cm’yi geçmeyen yapraklar rozet şeklinde dizilir ve bitki zamanla yanlardan yayılabilir. Bakımı açısından Aloinopsis loganii, sabırlı ama düzenli ilgiyi sever. En önemli bakım unsurlarından biri sulamadır: Etli yaprakları suyu depoladığı için sık sulamaya ihtiyaç duymaz, aksine aşırı sulama kök çürümesine neden olur. Toprak tamamen kuruduktan sonra derinlemesine sulama yapılmalı, suyun saksının altından çıkması sağlanmalıdır. Yazın sıcak dönemlerinde yarı-dinlenmeye geçebileceğinden, bu dönemde sulama çok daha seyrek yapılmalıdır. Kışın ise aktif büyüme döneminde daha düzenli ama yine dikkatli bir sulama rutini izlenmelidir.

oprak konusunda oldukça seçicidir; kesinlikle su tutmayan, hızlı drene olan, mineral ağırlıklı kaktüs-toprak karışımları tercih edilmelidir. Saksı tercihi ise nefes alabilen ve mutlaka drenaj delikli modellerden yana olmalıdır;  toprak ya da seramik saksılar hem görünüm hem de nem kontrolü açısından avantaj sağlar. Işık ihtiyacı yüksek olan bu bitki, direkt güneşi tolere edebilir ancak yazın öğle saatlerinde uzun süreli doğrudan güneş temasından kaçınılmalıdır. En iyi sonuç, sabah güneşi ve gün boyu aydınlık bir konumda alınır. Güneş eksikliği yaprakların uzamasına ve rengin solmasına yol açabilir. Aloinopsis loganii, uygun koşullarda kış sonunda ya da erken ilkbaharda küçük ama dikkat çekici sarı ya da açık turuncu çiçekler açar. Çiçeklenme, genellikle sağlıklı ve dinç bireylerde görülür. Üretimi genellikle tohumla yapılır; çünkü yavru verme eğilimi azdır. Tohumlar sonbaharda ekilmeli ve nemli tutulmadan, hafifçe spreyle nemlendirilmelidir. Çimlenme yavaş olabilir ama sabırla sonuç verir. Gübreleme çok sınırlı yapılmalıdır; aktif büyüme döneminde ayda bir, çok seyreltilmiş sukulent gübresi ile destek verilebilir. Fazlası bitkinin formunu bozabileceği gibi kök yapısına da zarar verebilir.