
Aloinopsis acuta
- Aile Ağacı
- Bilimsel İsmi
- Aloinopsis acuta
- Familya
- Aizoaceae
- Çiçek Renkleri
- Sarı
- Kökeni
- Güney Afrika
- Karşılaşılabilirlik
- Nadir
Aloinopsis acuta, etli yaprakları, yerden alçak yayılışı ve kuraklığa dayanıklılığı ile öne çıkan bir Güney Afrika sukulentidir. Bu türün yaprakları adından da anlaşılacağı gibi "acuta", yani sivri uçludur; bu da ona karakteristik bir görünüm kazandırır. Yapraklar kısa, kalın ve neredeyse üçgenimsi formdadır, genellikle 2-4 cm uzunluğunda olur ve rozet halinde ya da kümelenerek büyür. Yaprakların yüzeyi pütürlüdür, kimi zaman siğilimsi bir dokuya sahiptir ve bu da bitkiye çöl koşullarına karşı ekstra bir koruma sağlar. Renk olarak grimsi yeşilden hafif kahverengiye çalan tonlar arasında değişiklik gösterebilir, güneş altında morumsu bi renge dönebilir. Bu minyatür ama dayanıklı görünümünün ardında ise oldukça nazik bir bakım dengesi yatar. Aloinopsis acuta, yaz aylarında aşırı sıcaklardan dolayı yarı-dinlenme dönemine girer ve bu dönemde sulama neredeyse tamamen durdurulmalıdır; çünkü aktif büyüme genellikle sonbahar-kış aylarında olur. Sulama ihtiyacı toprağın tamamen kurumasına göre ayarlanmalı, özellikle aktif büyüme dönemlerinde toprak kurudukça dikkatli şekilde su verilmelidir.
Saksı seçimi bu tür için oldukça kritiktir; geniş ama sığ, drenaj delikli ve tercihen kil veya seramikten yapılmış saksılar tercih edilmelidir. Toprak ise kaktüs ve sukulentler için özel hazırlanmış, hızlı drene olan ve içinde ponza, perlit ya da lav taşı gibi mineral bileşenler barındıran karışımlar olmalıdır. Işık ihtiyacı yüksek olan Aloinopsis acuta, tam gün güneşe alışkın olsa da öğle saatlerinde doğrudan yakıcı güneşten korunmalıdır; bu yüzden sabah güneşi alabileceği ve günün geri kalanında aydınlık ama dolaylı ışık alan bir konum idealdir. Yeterli ışıkla büyüyen bireyler genellikle kış sonu veya erken ilkbaharda açan, sarı ya da altın rengi papatya benzeri çiçeklerleri vardır. Bu çiçekler kısa ömürlü olsa da oldukça gösterişlidir ve bitkinin sağlıklı olduğunun habercisidir. Üretim için tohum yöntemi tercih edilmelidir; sonbahar aylarında ekilen tohumlar hafifçe nemli ve aydınlık bir ortamda çimlenmeye bırakılır. Kökten ayırma nadiren işe yarar çünkü Aloinopsis acuta sık yavru veren bir tür değildir. Gübreleme konusunda ise minimal davranılmalı; sadece aktif büyüme döneminde, ayda bir kez seyreltilmiş sukulent gübresi ile destek verilmelidir. Fazla besin bitkinin formunu bozabilir, bu yüzden dikkatli olunmalıdır.