Prochnyanthes mexicana

Prochnyanthes mexicana, genellikle 50–70 cm uzunluğa kadar uzayabilen, şerit formunda ve uçları sarkmaya meyilli, ince dokulu yapraklara sahip, soğanlı bir bitkidir. Yaprakları zarifçe kıvrılır ve gri-yeşilden parlak yeşile değişen bir renk skalası gösterir; yüzeyi ince, neredeyse kadifemsi bir doku hissi verir ve direkt güneş ışığında hızla yanabileceği için konumlandırma kritik önemdedir. Işık ihtiyacı açısından parlak ama dolaylı ışık idealdir; sabah güneşi veya filtrelenmiş öğleden sonra ışığı en uygun ortamı sağlar. Yarı gölge veya doğrudan güneş almayan batı cepheli bir pencere önü iç mekânda harika sonuç verir. Toprak seçimi ise bu hassas yapraklı bitki için oldukça önemlidir; organik maddece zengin ama çok iyi drene olan, hafif nemli kalabilen, torf, ponza ve lav taşı içeren özel bir karışım tercih edilmelidir. Aşırı su tutan ya da tamamen kuruyan toprak yaprak uçlarının kurumasına neden olabilir. Saksı olarak geniş ama derinliği aşırı olmayan, hava alabilen seramik saksılar idealdir ve drenaj deliği mutlaka bulunmalıdır. Sulama, aktif büyüme döneminde (ilkbahar ve yaz başında) toprağın üst yüzeyi kuruduğunda yapılmalıdır; yaz boyunca toprağın asla uzun süre tamamen kurumasına izin verilmemelidir, ancak ıslak da kalmamalıdır. Kışın ise bitki dinlenme dönemine girer ve sulama sıklığı ciddi şekilde azaltılmalıdır.

Bu türün en dikkat çeken özelliklerinden biri ise çiçeklenmesidir: genellikle ilkbaharın sonlarında, soğandan yükselen uzun bir sap üzerinde sarkık, tüpsü, sarı ve pembe tonlarda çiçekler açar. Bu çiçekler gece açılarak polinatörleri (böcek veya yarasalar) cezbetmek üzere evrimleşmiştir. Üretimi çoğunlukla soğan bölünmesi ile sağlanır, ancak bu süreç yavaştır ve sabır gerektirir; tohumla üretim nadiren başarılı olur. Gübreleme yalnızca ilkbahar ve yaz başında yapılmalı, ayda bir kez düşük azotlu, seyreltilmiş bir çiçekli bitki gübresi kullanılmalıdır; aşırı gübreleme yaprak yanıkları ve deformasyonlara neden olabilir.