Crassula marnieriana

Crassula marnieriana, popüler bir sukulent türü olup, bitki koleksiyonlarında sıkça tercih edilir. Bu bitki, bakımı kolay ve görsel açıdan çekici yapısıyla bilinir. Crassula marnieriana'nın en dikkat çekici özelliklerinden biri, benzersiz yaprak formudur. Bu bitkinin yaprakları yuvarlak, etli ve spiral bir düzende dizilmiştir, bu da ona "Yeşim Bitkisi" veya "Tırtıl Sukulent" gibi isimlerin verilmesine neden olmuştur. Tırtıl Sukulent iince yatık dallara sahip, yavaş büyüyen etli bir çalıdır. Yaprakları kalın, etli, yaklaşık 0.5 cm uzunluğunda ve 0,6 cm genişliğindedir. Yapraklar oldukça yuvarlak bir tepe noktasına sahip ve ovaldir. Karşıt yaprakların tabanları, uzunluklarının en az yarısı kadar bir disk halinde kaynaşmıştır.  Yaprakların zengin yeşil rengi ve üzerindeki ince mavi-yeşil mumlu tabaka, bitkiye ek bir çekicilik katmaktadır. Bu yaprak formu, bitkinin suyu depolamasını sağlar, böylece kurak dönemlerde bile hayatta kalabilir. 

Crassula marnieriana'nın bakımı, diğer sukulentlerle benzerlik göstermekle birlikte, bazı özel ihtiyaçları vardır. Bu bitki, bol ışık alan ancak direkt güneş ışığından korunması gereken bir konumu tercih eder. Direkt güneş ışığı, yapraklarında yanıklara neden olabilir. Bu nedenle, güneş ışığının dolaylı olarak ulaştığı, aydınlık bir pencere önü idealdir. Sulama konusunda, toprağın tamamen kurumasını beklemek önemlidir. Aşırı sulama, kök çürüklüğüne yol açabilir, bu yüzden toprağın üst katmanı kurudukça derinlemesine sulama yapılmalıdır. Kış aylarında bitkinin su ihtiyacı daha da azalır; bu dönemde sulama sıklığı azaltılmalıdır. Kaktüs - sukulent karışım toprağı tercih edilmelidir. Saksısı, bitkiyle orantılı ve köklerin rahatça hareket edebileceği bir alana sahip olmalı.

Crassula üretimi, gübreleme, budama ve toprak - saksı değişim gelişim dönemleri olan bahar aylarında yapılır. Saksıda bakımı sağlandığında çok rastlanmasa da çiçek açan bir türdür. Crassula marnieriana, kolayca üretilebilen bir bitkidir. Tohum, yaprak veya sap çelikleri kullanılarak üretimi yapılabilir. Yaprak çeliği yöntemi, yaprağın dikkatlice çıkarılmasını ve birkaç gün boyunca kuruması için bekletilmesini gerektirir. Daha sonra, yaprak yüzeyin hafifçe toprağa gömülür ve nemli tutulur. Sap çelikleri yönteminde ise, bir sap parçası kesilir ve benzer şekilde kurumaya bırakılır. Bu yöntemle, bitki daha hızlı büyüme gösterebilir. Her iki yöntemde de, yeni bitkilerin gelişimi birkaç hafta içinde gözlemlenebilir. Tohumla üretim daha zaman alan bir süreçtir. Gübre, Mart ve Haziran arası verilmeli ve sadece sukulentler için uygun ürünler kullanımalı.