Crassula 'Buddha's Temple'

Crassula 'Buddha’s Temple', Crassula cinsinin en ilgi çekici türlerinden biridir ve adını benzersiz ve dikkat çekici yapısal formundan alır. Bu bitki, Budist tapınaklarını anımsatan katmanlı, kare şeklinde yapraklarıyla tanınır. Bu etli bitki, 1959 yılında Myron Kimnach tarafından yaratılan bir melez türdür. Crassula pyramidalis ile Crassula perfoliata var. minor (Crassula falcata) kırmasıdır. Yaprakları sıkı bir şekilde üst üste dizilir, bu da bitkiye kare şeklinde, geometrik bir görünüm kazandırır. Bu yaprak dizilimi, suyun verimli bir şekilde depolanmasını sağlar ve bitkinin kurak koşullara karşı dayanıklı olmasına yardımcı olur. Yaprakların gri-yeşil rengi ve kadifemsi dokusu vardır. Çiçekleri pembe - beyaz renktedir ve genellikle ilkbahar ve yaz aylarında kompakt, yuvarlak kümeler halinde görünür.

Crassula 'Buddha’s Temple' sukulentinin bakımı, diğer pek çok sukulent türüne benzer olmakla birlikte, bazı özel gereksinimleri vardır. Işık, bu bitki için hayati önem taşır; bol, ancak dolaylı güneş ışığı tercih eder. Doğrudan güneş ışığı, yapraklarında yanıklara neden olabilir, bu nedenle aydınlık, ancak direkt güneş ışığının düşmediği bir yer seçmek önemlidir. Sulama, toprağın tamamen kuruduğundan emin olduktan sonra yapılmalıdır. Aşırı sulama, kök çürümesine yol açabileceğinden, sulama aralıkları konusunda dikkatli olunmalıdır. Kış aylarında, bitkinin metabolizması yavaşladığı için, sulama sıklığı daha da azaltılmalıdır. Kaktüs - sukulent karışım toprağı tercih edilmelidir. Saksısı, bitkiyle orantılı ve köklerin rahatça hareket edebileceği bir alana sahip olmalı. Yayılan bir tür olduğu için ağzı geniş bir saksıda bakımı sağlanabilir. 

Crassula üretimi, gübreleme, budama ve toprak - saksı değişim gelişim dönemleri olan bahar aylarında yapılır. Saksıda bakımı sağlandığında çok rastlanmasa da çiçek açan bir türdür. Crassula Buddha's Temple sukulenti çelikleri kullanılarak üretimi yapılabilir. Çelik yöntemi,  gövdenin dikkatlice ayrılması ve birkaç gün boyunca kuruması için bekletilmesini gerektirir. Daha sonra, yara kısmı toprağa gelecek şekilde dikimi yapılara üretim süreci başlatılır. Gübre, Mart ve Haziran arası verilmeli ve sadece sukulentler için uygun ürünler kullanımalı.