
Hereroa muirii
- Aile Ağacı
- Bilimsel İsmi
- Hereroa muirii L. Bolus
- Familya
- Aizoaceae
- Çiçek Renkleri
- Sarı
- Kökeni
- Güney Afrika
- Yapısı
- Kompakt
- Karşılaşılabilirlik
- Koleksiyonlarda Yaygın Değil
Hereroa muirii, kalın ve etli yapraklarıyla diğer Hereroa türlerinden hemen ayrılan güçlü görünümlü bir sukulenttir. Yaprakları genellikle 2-3 cm uzunluğundadır ve uçlara doğru hafif yuvarlaklaşan, üçgensi bir forma sahiptir. Bu yapraklar kalın ve dayanıklı yapısıyla hem sıcaklığa hem de kuraklığa karşı dirençlidir. Renk olarak açık gri-yeşil ile zeytin tonları arasında geçiş yapan bir palete sahiptir; yoğun ışık altında uç kısımlarda morumsu kızarıklıklar görülebilir. Yaprakların yüzeyi hafif pürüzlüdür, bu da bitkiye doğal ve mat bir görünüm kazandırır. Çiftler halinde büyüyen yapraklar, zamanla kompakt ama güçlü bir form alır. Bazı bireylerde yaprak kenarlarında ince bir çizgi ya da renk geçişi de görülebilir, bu da Hereroa muirii’yi diğerlerinden daha sofistike kılar.
Doğal yaşam alanı kurak bölgeler olan bu bitki, klasik bir sukulent gibi düşük su ihtiyacıyla öne çıkar. Yaz aylarında, toprak tamamen kuruduktan sonra sulama yapılmalı; toprak yüzeyine dokunulduğunda kuru hissediliyorsa ideal zamandır. Kış aylarında ise bitki dinlenme dönemine girer, bu süreçte sulama çok seyrek, hatta çoğu zaman hiç yapılmamalıdır. Aşırı sulama kök çürümesine yol açabileceği için “az ama öz” prensibiyle sulamak esastır.
Toprak seçimi, Hereroa muirii'in sağlıklı gelişimi için çok önemlidir. Çok iyi drene olan, su tutmayan ve havadar yapılı bir toprak gerektirir. En uygunu kaktüs ve sukulentler için hazırlanmış karışım topraklardır. Bu karışıma perlit veya ponza taşı eklenerek drenaj daha da artırılabilir. Saksı seçiminde drenaj delikli modeller mutlaka tercih edilmelidir. Özellikle kil saksılar, toprağın nefes almasına yardımcı olur ve fazla nemin dışarı atılmasını sağlar. Bitki küçük yapılı olduğundan, derin olmayan ama tabanı geniş saksılar en ideal seçimdir.
Hereroa muirii güneşi sever. Günde en az 4-6 saat doğrudan güneş ışığı alabileceği bir yerde tutulmalıdır. Yetersiz ışık bitkinin yaprak formunun bozulmasına, yaprak aralarının açılmasına neden olabilir. Bu da bitkinin kompakt yapısını kaybetmesine yol açar. İyi bakım koşulları sağlandığında, ilkbahar sonu ile yaz başı arasında açık sarıdan limon tonlarına yakın tekil ve parlak çiçekler açabilir. Ancak bu çiçeklenme, çoğunlukla bitkinin kış boyunca serin ama don görmeyen bir ortamda dinlenmiş olması durumunda gerçekleşir.
H. muirii çoğaltma işlemi, en yaygın olarak yaprak veya gövde çeliğiyle yapılır. Sağlıklı bir dal steril bir şekilde kesilir, birkaç gün kurutulur ve ardından nemli toprağa yerleştirilir. Zamanla köklenme gerçekleşir. Tohumdan üretim de mümkündür ama bu yöntem daha sabır isteyen bir süreçtir. İlkbahar ve aylarında, ayda bir kez seyreltilmiş sukulent gübresi verilebilir. Aşırı gübreleme, yapraklarda bozulmalara ve çürümelere neden olabilir. Kış aylarında ise kesinlikle gübre verilmemelidir.