
Dracophilus montis-draconis
- Aile Ağacı
- Bilimsel İsmi
- Dracophilus montis-draconis (Dinter) Schwantes
- Familya
- Aizoaceae
- Çiçek Renkleri
- Mor
- Kökeni
- Güney Afrika
- Karşılaşılabilirlik
- Koleksiyonlarda Yaygın Değil
Dracophilus montis-draconis, adını Latincede “Ejderha Dağı'nın sevgilisi” anlamına gelen ifadesinden alan ve Güney Afrika'nın yarı kurak bölgelerinde doğal olarak yetişen etkileyici bir sukulent türüdür. Aizoaceae familyasına ait bu bitki, oldukça kompakt yapısıyla tanınır ve çoğunlukla yere yakın, yayılarak büyüyen bir form sergiler. Etli, yoğun yaprakları grimsi-yeşil tonlarında olup genellikle üzerinde ince bir beyaz tabaka bulunur. Bu kaplama, bitkiye hem estetik bir görünüm kazandırır hem de su kaybını önleyerek zorlu çevre koşullarına uyum sağlar. Dracophilus montis-draconis, doğal yaşam alanlarında taşlık, kumlu topraklara sıkıca tutunur ve yaz aylarında büyümesini yavaşlatarak su tasarrufu yapar. Aktif büyüme dönemi ise genellikle ilkbahar ve sonbahardır. Bu dönemlerde bitki küçük ama zarif çiçekler açar. Çiçeklerin rengi türlere göre değişebilmekle birlikte, genellikle pembe - mor tonlardadır. Çiçekler, yaprak rozetlerinin ortasından kısa saplarla çıkarak bitkinin genel kompakt formunu bozmadan şık bir görünüm sunar. Bakım açısından, Dracophilus montis-draconis bol güneş ışığını sever. Ancak öğle saatlerinin sert güneşi yerine sabah veya akşam ışığına maruz kalması daha sağlıklıdır. Eğer iç mekânda bakılacaksa, güney veya doğu cepheli bir pencere kenarı idealdir. Kışın don riski taşıyan bölgelerde mutlaka içeri alınmalı veya üstü örtülmelidir. Toprak seçimi oldukça önemlidir. Bu tür, drenajı yüksek, gevşek yapılı ve mineral ağırlıklı toprak karışımlarını tercih eder. Kaktüs ve sukulent karışımları uygun olmakla birlikte, içeriğine mutlaka ponza taşı, perlit ve kuvars kumu gibi katkılar eklenmelidir. Ayrıca, toprak saksı kullanılması önerilir; bu sayede fazla nem buharlaşarak uzaklaşır ve kök çürümesi riski azalır. Sulama, toprağın tamamen kurumasının ardından yapılmalı ve özellikle kış aylarında neredeyse tamamen durdurulmalıdır. Fazla sulama, köklerde çürümeye neden olabileceği için dikkatli olunmalıdır.