Disphyma crassifolium

Disphyma crassifolium, Aizoaceae ailesinin dikkat çeken yayılıcı sukulent türlerinden biridir ve özellikle Avustralya’nın güney kıyıları ile Güney Afrika’nın bazı bölgelerinde doğal olarak bulunur. Bu tür, düşük yapılı, yatay gelişim gösteren ve hızlı yayılan formuyla yer örtücü olarak mükemmel bir seçimdir. Doğal habitatlarında tuzlu rüzgârlara, kuraklığa ve kumlu zeminlere karşı gösterdiği yüksek toleransla bilinen bu bitki, peyzaj uygulamalarında erozyon kontrolü, düşük bakım gerektiren bahçeler ve kuraklık dostu tasarımlar için oldukça tercih edilir. Disphyma crassifolium’un yaprakları, kalın, sulu ve karşılıklı dizilmiş silindirik formlardadır. Yaprak yüzeyleri çoğunlukla gümüş-yeşil, güneş ışığına fazla maruz kaldıklarında ise kırmızımsı-mor tonlara dönüşebilir. İlkbahar sonu ve yaz başlarında açan parlak pembe veya mor renkteki çiçekleri, ayçiçeği benzeri merkez yapı ve çok sayıda ince taç yaprağıyla adeta halı gibi örtü serer ve polinatörleri kendine çeker. Disphyma crassifolium, bol güneş alan, doğrudan güneş ışığına maruz kalan açık alanları tercih eder. Gölgeye toleransı oldukça düşüktür ve yetersiz ışıkta uzayarak formunu kaybeder. Toprak seçimi konusunda oldukça uyumludur; kaktüsler ve diğer sukulentler için hazırlanan drenajı yüksek, kumlu topraklar idealdir. Organik madde miktarı düşük, hafif alkali topraklar bu tür için uygundur. Toprak saksı kullanımı, fazla suyun tutulmasını engelleyerek kök çürümesi riskini azaltır. Sulama aralıkları, toprağın tamamen kurumasına göre ayarlanmalı; yaz aylarında haftada bir, kışın ise ayda bire kadar düşürülebilir. Bu tür, özellikle nemli ve soğuk kış aylarında aşırı sulamaya karşı çok hassastır. Çoğaltması oldukça kolay olan Disphyma crassifolium, çelikle çoğaltma yöntemiyle kısa sürede geniş alanlara yayılabilir. Bir dal parçası, toprağa yerleştirilerek birkaç hafta içinde köklenir. Tohumla üretim de mümkündür ancak çelik yöntemi daha hızlı sonuç verir. Gübreleme genellikle gereksizdir; ancak büyüme döneminde çok seyreltilmiş bir sukulent gübresiyle desteklenebilir. Yoğun gübreleme, yapraklarda çatlamaya ve form kaybına yol açabilir.