
Cheiridopsis
- Aile Ağacı
- Yaygın İsmi
- Living Stones
- Bilimsel İsmi
- Cheiridopsis
- Familya
- Aizoaceae
- Çiçek Renkleri
- Sarı, Beyaz, Mor, Pembe, Turuncu
- Kökeni
- Güney Afrika
- Karşılaşılabilirlik
- Koleksiyonlarda Yaygın Değil
Cheiridopsis, Güney Afrika'nın yarı çöl iklimlerinde kendine özgü yaşam döngüsüyle dikkat çeken, minyatür taşlara benzeyen yaprakları ve göz alıcı çiçekleriyle sukulent severlerin kalbini çalan bir bitki cinsidir. Doğada kuraklık ve aşırı sıcaklıkla başa çıkabilmek için çift yapraklı kompakt bir yapıya sahiptir. Yaprakları etli, hafif tüylü veya pürüzsüz olabilir; çoğu zaman gri-yeşil, mavi-yeşil veya hatta morumsu tonlara sahiptir. Cheiridopsis bitkileri yıl boyunca aynı görünümü korur ama aslında oldukça ritmik bir yaşam döngüsüne sahiptir: Yaz aylarında dinlenir, sonbaharda ise büyüme dönemine girer. Bu büyüme dönemi, aynı zamanda çiçeklenme mevsimidir. Türüne göre değişmekle birlikte, genellikle tekil, gösterişli ve papatya benzeri çiçekler açar; bu çiçekler sarı, turuncu, pembe ya da mor gibi canlı renklere sahip olabilir. En dikkat çekici özelliklerinden biri de çiçeklerin sadece belirli saatlerde açmasıdır: Bazıları güneşli günlerde öğleden sonra, bazıları ise gece saatlerinde açılarak doğal ritme uyum sağlar. Cheiridopsis yetiştirirken dikkat edilmesi gereken en önemli konu sulama düzenidir. Yaz dinlenme döneminde bitkiyi kesinlikle sulamamalı, sadece sonbaharda aktif büyüme başladığında hafifçe sulamalısınız. Toprağın tamamen kurumasına mutlaka özen gösterilmeli, su tutan topraklardan uzak durulmalıdır. Drenajı yüksek, ponzalı, kumlu ve perlit katkılı kaktüs toprağı en doğru seçim olacaktır. Saksı seçimi de bu drenajı desteklemeli, geniş ama çok derin olmayan, altı delikli bir saksı tercih edilmelidir. Işık ihtiyacı yüksek olan bu bitkiler, doğrudan sabah ya da akşam güneşi alabileceği aydınlık bir pencere kenarında çok iyi gelişir. Ancak öğle saatlerindeki kavurucu güneşten korunmaları gerekir. Gübreden çok hoşlanmazlar ama aktif dönemde ayda bir seyreltik kaktüs gübresiyle beslenebilirler. Üretimi ise genellikle tohumla yapılır; çiçeklerin ardından oluşan tohum kapsülleri, ilkbaharda ekildiğinde sabırla yeni bireyler elde edilebilir.