Cephalophyllum regale

Cephalophyllum regale, Aizoaceae familyasına ait, Güney Afrika’nın batı yarı kurak bölgelerinde, özellikle Namaqualand çevresinde doğal olarak yetişen, görkemli çiçekleriyle öne çıkan çok yıllık bir sukulent türüdür. Bitki, tipik Cephalophyllum formlarında olduğu gibi üçgen kesitli, kalın, uçları sivrilen ve etli yapraklara sahiptir. Yapraklar genellikle gri-yeşil veya mavimsi tonlarda olur, yüzeyleri hafifçe pudralı veya mat görünümlüdür. Kompakt formda gelişir ve zamanla toprağa yapışık şekilde yayılır. En dikkat çekici yönü ise, ilkbahar sonundan yaz başına kadar açan iri, turuncu tonlarda çiçekleridir. Bu çiçekler genellikle diğer türlere göre daha büyüktür.

Cephalophyllum regale’nin bakımı, doğal habitatındaki koşullar taklit edilerek oldukça kolay ve keyiflidir. Bitki, tam güneş altında, bol ışıklı ve kuru ortamlarda gelişimini en iyi şekilde sürdürür. Günde 6–8 saat doğrudan güneş ışığı, hem kompakt yapının korunmasını sağlar hem de çiçeklenmeyi maksimum seviyeye çıkarır. Gölgede gelişimini sürdürebilse de, yapraklar uzar, form bozulur ve çiçeklenme ciddi oranda azalır. Toprak olarak tamamen mineral içerikli, çok iyi drene olan ve torf içermeyen bir karışım tercih edilmelidir. En iyi sonuçlar için ponza taşı, iri kuvars kumu ve az miktarda perlit içeren hava geçirgen yapıda bir toprak önerilir. Saksıda yetiştirilecekse, drenaj delikli, sığ ve geniş bir kil ya da seramik saksı kullanılmalıdır. Sulama ihtiyacı oldukça düşüktür. İlkbahar ve yaz aylarında yalnızca toprak tamamen kuruduğunda sulama yapılmalı, sonbaharda sıklık azaltılmalı, kışın ise genellikle hiç su verilmemelidir. Aşırı sulama kök çürümesine ve yapraklarda çatlama ya da yumuşama gibi sorunlara yol açabilir. Gübreleme çoğunlukla gerekli değildir; ancak çiçeklenmeyi desteklemek amacıyla büyüme döneminde ayda bir kez seyreltilmiş, düşük azotlu sukulent gübresi verilebilir.

Çoğaltılması, hem gövde çelikleriyle hem de tohumla yapılabilir. Bitki genellikle yan dallar vererek yayılır ve bu sürgünler birkaç gün kurutulup dikildiğinde hızla köklenir. Tohumla üretim daha yavaş ilerlese de, türün korunması açısından önemlidir.