
Cephalophyllum herrei
- Aile Ağacı
- Bilimsel İsmi
- Cephalophyllum herrei
- Familya
- Aizoaceae
- Çiçek Renkleri
- Sarı
- Kökeni
- Güney Afrika
- Karşılaşılabilirlik
- Nadir
Cephalophyllum herrei, Aizoaceae familyasına ait, Güney Afrika’nın özellikle Namaqualand ve Little Karoo gibi yarı kurak bölgelerinde doğal olarak yetişen, yastık formunda gelişen, kompakt ve oldukça gösterişli bir yer örtücü sukulent türüdür. Tür adı, Güney Afrikalı botanikçi Adolar Herre’ye ithafen verilmiştir. Bu bitki, etli, kalın, üçgen kesitli ve uçlara doğru sivrilen yapraklarıyla tanınır. Yapraklar genellikle gri-yeşil ya da mavimsi tonlardadır ve bazen yüzeyleri hafifçe pudralı görünümdedir. Bitki, yaşlandıkça tabandan yayılıcı şekilde gelişerek sıkı kümeler oluşturur. İlkbahar sonu ve yaz başı boyunca açan canlı sarı çiçekleri, güneş ışığında tamamen açarak çevresine yoğun bir renk katar. Çiçeklenme dönemi oldukça uzundur ve çiçekler gündüz açıp gece kapanır.
Cephalophyllum herrei’nin bakımı, kuraklıkla baş etme konusunda son derece başarılı bir bitki olduğu için az su, bol güneş ilkesiyle kolaylıkla yapılabilir. Günde en az 6 saat doğrudan güneş ışığı alması gereklidir; bu, bitkinin yapraklarını kompakt tutar ve çiçeklenmeyi teşvik eder. Gölge alanlarda uzama, form bozulması ve çiçeklenme eksikliği görülebilir. Toprak yapısı bakımından tamamen mineral bazlı, suyu hızlı drene eden ve torf içermeyen karışımlar idealdir. En uygun karışımda ponza taşı, iri kuvars kumu ve çok az perlit bulunmalıdır. Saksıda bakılacaksa geniş yüzeyli, sığ ve drenaj delikli kil ya da seramik saksılar tercih edilmelidir. Sulama ihtiyacı oldukça düşüktür. İlkbahar ve yaz başında, sadece toprak tamamen kuruduğunda sulama yapılmalı; sonbahardan itibaren azaltılmalı ve kış aylarında neredeyse tamamen kesilmelidir. Aşırı sulama, köklerde çürüme ve yapraklarda çatlama gibi sorunlara yol açabilir. Gübreleme ihtiyacı düşüktür; ancak büyüme döneminde ayda bir kez uygulanacak seyreltilmiş, düşük azotlu bir sukulent gübresi, çiçeklenmeyi ve yaprak kalitesini artırabilir.
Çoğaltılması, hem gövde çelikleriyle hem de tohumla yapılabilir. Yan sürgünler, birkaç gün kurutulduktan sonra doğrudan kuru mineral toprağa dikilerek hızla köklenir. Tohumla üretim daha fazla zaman alır ancak tür çeşitliliğini korumak için değerlidir.