
Carpobrotus mellei
- Aile Ağacı
- Bilimsel İsmi
- Carpobrotus mellei (L.Bolus) L.Bolus
- Familya
- Aizoaceae
- Çiçek Renkleri
- Pembe, Mor
- Kökeni
- Güney Afrika
- Karşılaşılabilirlik
- Koleksiyonlarda Yaygın Değil
Carpobrotus mellei, Aizoaceae (buz çiçeğigiller) familyasına ait, Güney Afrika’nın batı kıyı bölgelerinde doğal olarak yetişen, halı gibi yayılan ve göz alıcı çiçekleriyle öne çıkan nadir bir sukulent türüdür. Bitkinin yaprakları diğer Carpobrotus türleri gibi üçgen kesitli, kalın, sivri uçlu ve etli olup, genellikle mavimsi yeşil renktedir. Yüzeyleri mumsu yapıdadır ve bu da bitkinin su kaybını azaltarak sıcak, kurak iklimlerde hayatta kalmasını sağlar. En çarpıcı özelliği ise, yaz aylarında açan büyük ve gösterişli çiçekleridir: Çiçekler açarken sarı tonlarda başlar, olgunlaştıkça mor-pembe tonlara dönüşür, bu da tek bitkide günler içinde renk geçişleri görmenizi sağlar.
Carpobrotus mellei’nin bakımı, sıcak ve güneşli iklimlerde oldukça kolaydır. Günde en az 6 saat doğrudan güneş ışığı alması gerekir; yarı gölgede gelişimini sürdürebilir fakat çiçeklenme azalır ve yapraklar uzayarak form kaybeder. Toprak açısından seçici değildir ancak en iyi sonuç, kumlu, çakıllı, süzek ve tuzlu ortama dayanıklı topraklarda alınır. Sukulent karışım toprakları kullanılabilir. Ağır ve su tutan topraklar kök çürümesine neden olabilir. Saksıda bakılacaksa drenajlı, geniş ve sığ saksılar idealdir. Sulama ihtiyacı düşüktür. İlkbahar ve yaz aylarında toprak tamamen kuruduğunda sulama yapılmalı, sonbahar ve kış aylarında neredeyse tamamen kesilmelidir. Kuraklığa dayanıklıdır ancak uzun süren kuraklık dönemlerinde yaprakları buruşabilir; bu durum, bitkinin savunma mekanizmasıdır. Aşırı sulama en büyük risktir. Gübreleme çoğu zaman gerekmez; ancak çiçeklenmeyi teşvik etmek istersen, ilkbahar başından yaz ortasına kadar ayda bir kez seyreltilmiş ve düşük azotlu bir sukulent gübresi kullanabilirsin. Bahçede kullanıldığında çok hızlı yayılabildiği için yılda birkaç kez budanarak kontrol altına alınması önerilir.
Çoğaltılması ise son derece kolaydır. Herhangi bir gövde parçası toprağa değdiğinde birkaç gün içinde köklenir. Bu nedenle çelikle üretim başlıca çoğaltma yöntemidir. Ayrıca olgun meyvelerinden elde edilen tohumlarla da üretim yapılabilir, ancak bu daha yavaş ve sabır isteyen bir süreçtir.