Yucca harrimaniae

Yucca harrimaniae, diğer Yuccaların iri ve sert duruşunun aksine, küçük, yere yakın ve zarif bir yapıya sahiptir; yaprakları gri-yeşil tonlarda, ince, uzun ve kenarlarından ince beyaz lifler sarkan, esnek ama dayanıklı bir formdadır. Gövdesizdir ya da çok kısa bir sap üzerinden gelişir, yaprakları toprak seviyesinden rozet şeklinde çıkar ve kompakt yapısıyla hem küçük saksılara hem de taşlık bahçelere çok yakışır. Bu türün anavatanı ABD’nin güneybatısındaki yüksek rakımlı çöl ve dağ geçitleridir, bu da onu hem sıcağa hem de soğuğa karşı şaşırtıcı derecede dirençli kılar.

-30°C’ye kadar düşük sıcaklıklara dayanabilir. Güneşi çok sever; tam gün güneş aldığı alanlarda yaprakları daha sıkı formda kalır, yarı gölgede ise yapraklar biraz uzar ve gevşek görünür. Sulama, toprak tamamen kuruyana kadar kesinlikle yapılmamalıdır; aşırı nem bu küçük ama sağlam bitkinin en büyük düşmanıdır. Toprak karışımı mutlaka çok iyi drene olmalı; kaktüs toprağına biraz kum ve ponza taşı eklemek idealdir. Saksı olarak geniş ve sığ modeller tercih edilmeli, drenaj delikleri mutlaka olmalıdır. İlkbaharın sonunda, ince bir sap üzerinde sarkan beyaz çiçekler açar; çiçeklenme doğal koşullarda daha yaygındır ama uygun bakımda saksı ortamında da görülebilir. Üretimi kökten çıkan yavrularla yapılabilir, ayrıca tohumla da çoğaltmak mümkündür; bu, özellikle doğal peyzaj alanlarında yayılmasını sağlar. Gübreleme sadece ilkbaharda yapılmalı, ayda bir kez düşük dozlu sıvı gübre verilerek yaprak gelişimi desteklenmelidir