Manfreda longiflora

Manfreda longiflora, adından da anlaşılacağı üzere “uzun çiçekli Manfreda” olarak bilinir ve en belirgin özelliği oldukça uzun çiçek sapları üzerinde açan hoş kokulu çiçekleridir; ancak onun güzelliği yalnızca çiçeklerinde değildir. Yaprakları genellikle gri-yeşil veya mavimsi tonlarda olup yüzeyinde ince beneklenmeler görülebilir; kenarları hafif dalgalı ve uçları sivri olan bu yapraklar, rozet şeklinde toprak yüzeyine yayılır. Yapraklar 30 ila 50 cm arasında uzunluğa ulaşabilir ve bazen hafifçe kıvrılarak daha organik bir görünüm sergiler.

Manfreda longiflora fazla sulamadan hoşlanmaz; yaz aylarında, toprak tamamen kurudukça derinlemesine ama seyrek şekilde sulanmalı, kışın ise neredeyse tamamen kuru tutulmalıdır. Sürekli nemli toprak kök çürümesine yol açabilir; bu yüzden toprağın yapısı oldukça önemlidir. En uygun toprak karışımı, sukulentler için kullanılan geçirgen ve hızlı kuruyan topraklardır. Saksı seçiminde ise altı delikli, suyu tutmayan, tercihen seramik veya kil materyalden yapılmış modeller tercih edilmelidir. Manfreda longiflora bol aydınlık sever, özellikle sabah ve akşam güneşi aldığı yerlerde yaprak renkleri daha belirginleşir; öğlen sıcağında ise doğrudan güneş ışığından korunması önerilir.

Uygun şartlar sağlandığında yaz sonu veya sonbahar başında oldukça uzun bir çiçek sapı geliştirerek, boru şeklinde ve genellikle beyazdan pembeye çalan, tatlı kokulu çiçekler açar; bu çiçekler gece saatlerinde daha belirgin koku yayar, çünkü doğada gece tozlaşan canlıları cezbetmek üzere evrimleşmiştir. Üretimi hem kök ayrımıyla hem de tohumdan yapılabilir ancak kök ayırma daha hızlı sonuç verir; yavru bitkiler dikkatlice ayrılarak yeni saksılara alınabilir. İlkbaharda talimatlarına uygun olarak sukulent gübresi verilebilir. Kışın ise gübreleme yapılmaz.