
Agave x arizonica
- Aile Ağacı
- Yaygın İsmi
- Arizona Century Plant
- Bilimsel İsmi
- Agave x arizonica
- Familya
- Asparagaceae
- Çiçek Renkleri
- Sarı
- Yapısı
- Rozet
- Karşılaşılabilirlik
- Nadir
Agave × arizonica, Amerika Birleşik Devletleri’nin güneybatı çöl bölgelerinde doğal olarak ortaya çıkmış, Agave toumeyana ve Agave chrysantha türlerinin doğal melezidir. Doğada oldukça sınırlı bir yayılıma sahiptir ve hibrit doğası gereği genellikle sterildir, yani çiçeklenmeden sonra tohumla çoğalma yetisi sınırlıdır. Bitki, olgunlaştığında genellikle 20–40 cm çapında küçük ve sıkı rozetler oluşturur. Yapraklar kısa, kalın ve içe kıvrımlı yapıdadır. Renkleri gri-yeşil ile mat mavi-yeşil tonları arasında değişir. Yaprak kenarlarında kısa ama belirgin kahverengimsi dikenler yer alır. Güneşi çok sever. Tam güneş alan alanlarda, yani günde 6–8 saat doğrudan ışık aldığında formunu sıkı tutar ve yaprakları sağlıklı gelişir. Yarı gölgede büyüyebilir ancak bu durumda yapraklar uzayarak doğal kompakt yapısını kaybedebilir. Soğuk iklimlere uyumlu yapısı sayesinde -10 °C’ye kadar düşük sıcaklıklara dayanabilir, bu yönüyle dona dayanıklı agave türleri arasında yer alır.
Toprak tercihi olarak çok iyi drene olan, kumlu ve hafif taşlı karışımlar kullanılmalıdır. Hazır kaktüs-sukulent toprağına lav taşı, ponza ya da iri kum eklenerek geçirgenlik artırılabilir. Saksı kullanılacaksa, mutlaka drenaj deliği olan ve su tutmayan modeller tercih edilmelidir. Köklerin uzun süre nemli kalması bu tür için çürümeye yol açabilir. Sulama, yaz döneminde yalnızca toprak tamamen kuruduğunda yapılmalıdır. Agave × arizonica, kuraklığa yüksek tolerans gösterir ve susuz dönemlerde yapraklarında biriken suyla kendini dengeler. Aşırı sulama, kök çürümesi ve yaprak deformasyonlarına neden olabilir. Kış aylarında sulama büyük ölçüde azaltılmalı, gerekirse tamamen durdurulmalıdır.
Bu hibrit tür de monokarpiktir, yani yaşamı boyunca sadece bir kez çiçek açar. Çiçeklenme genellikle 10–15 yıl içinde gerçekleşir ve uzun bir sap üzerinde sarımsı tonlarda çiçekler taşır. Steril olması nedeniyle çiçeklenmeden sonra tohum üretimi nadirdir; yayılım genellikle çevresinden çıkan yeni bitkilerle olur. Gübreleme, yalnızca ilkbaharda, büyüme döneminde yapılmalıdır. Düşük azotlu, potasyum yönünden zengin bir sukulent gübresi ayda bir kez uygulanabilir. Yaz aylarında gübreleme önerilmez.