
Agave wercklei
- Aile Ağacı
- Bilimsel İsmi
- Agave wercklei
- Familya
- Asparagaceae
- Çiçek Renkleri
- Sarı
- Kökeni
- Kosta Rika
- Yapısı
- Rozet
- Karşılaşılabilirlik
- Koleksiyonlarda Yaygın Değil
Agave wercklei, diğer birçok agave türünün aksine tropik bölgelerde, özellikle Kosta Rika’nın dağlık ve nemli orman kenarlarında doğal olarak yetişir. Olgun hali genellikle 1 ile 1.5 metreye kadar çaplanabilir. Yaprakları geniş, kalın ve belirgin şekilde kıvrımsızdır; uca doğru sivrilir ancak çok sert değil, hafif esnek yapıdadır. Yaprak rengi çoğunlukla parlak yeşil, bazen hafif mavi-yeşil olabilir.
Diğer agaveler gibi tam kurak çöl ortamına değil, daha yarı nemli ama iyi hava alan ortamlara adapte olmuştur. Bu nedenle tam gün güneş yerine sabah ve akşam güneşi alan, yarı gölge bölgeler tercih edilir. Aşırı sıcak ve kuru havalarda yaprak yanıkları gözlenebilir. Tropikal iklimlerde ise hızlı ve güçlü gelişim gösterir. Toprak yapısı klasik agavelere göre biraz daha su tutabilir, fakat drenaj hâlâ çok önemlidir. Torf, perlit ve ponza karışımı gibi hafif ama suyu tutmayan bir toprak önerilir. Aşırı mineral yapılı, taşlı karışımlar bu tür için uygun olmayabilir. Nemli ama sıkışmayan bir doku idealdir. Saksı kullanılıyorsa geniş, tabanı delikli ve suyun rahat çıkabildiği yapıda olmalıdır.
Sulama ihtiyacı, habitatına uygun olarak biraz daha fazladır. Toprak tamamen kurumadan hafifçe nemli kaldığı sürece sağlıklı kalabilir. Ancak aşırı sulamaktan kaçınılmalı; köklerin suda kalmaması sağlanmalıdır. Yaz aylarında haftada 1–2 kez, kışın ise ortam sıcaklığına bağlı olarak 10–14 günde bir sulama yapılabilir. Agave wercklei de monokarpiktir, yani yaşamı boyunca yalnızca bir kez çiçek açar. Çiçeklenme süreci genellikle 15 yıl ve sonrasında görülür. Çiçek sapı çok uzundur ve dallanarak sarımsı yeşil tonlarda çiçekler taşır. Ana rozet çiçeklendikten sonra ölür; ancak çoğu zaman çevresinden yavru bireyler verir. Gübreleme yalnızca ilkbahar ve yaz başında, büyüme aktifken yapılmalıdır. Ayda bir kez düşük azotlu, potasyum açısından dengeli bir gübre yeterlidir. Aşırı gübreleme, yaprak dokusunu zayıflatabilir.