Agave vizcainoensis

Agave vizcainoensis

Aile Ağacı
Bilimsel İsmi
Agave vizcainoensis
Familya
Asparagaceae
Çiçek Renkleri
Sarı
Kökeni
Baja California
Yapısı
Rozet
Karşılaşılabilirlik
Nadir
Hakkında

Agave vizcainoensis, Meksika’nın Baja California Yarımadası’nda, özellikle Vizcaíno Çölü ve çevresinde doğal olarak yetişen, sert iklimlere adapte olmuş bir türdür. Olgun hali genellikle 40–70 cm çapında, güçlü, sağlam ve yere yakın bir rozet oluşturur. Yaprakları sert, uzun, hafif içe kıvrık ve genellikle uçlara doğru sivrilir. Renkleri mat zeytin yeşili ile gri-yeşil arasında değişir. Yaprak kenarlarında düzensiz aralıklarla dizilmiş kahverengimsi dikenler yer alır ve uç kısımda sağlam bir terminal diken bulunur.

Gelişimi için bol güneş ışığı gereklidir. Günde 6–8 saat doğrudan güneş ışığı, yaprak formunun oturması, renklerin doygunlaşması ve dikenlerin sertleşmesi için idealdir. Gölgede büyüyebilir, ancak bu durumda yapraklar uzar, form gevşer. Yüksek ışık alan açık alanlar, taş bahçeleri ve geniş saksılar için uygundur. Bu tür aynı zamanda rüzgâr, tuzlu hava ve hafif donlara karşı toleranslıdır, bu da onu sahil bölgeleri için ideal hâle getirir. Toprak yapısı, doğal habitatına uygun olacak şekilde kuru, taşlı ve suyu hızlı tahliye eden bir karışım olmalıdır. Hazır sukulent toprağına lav taşı, ponza ve iri kum eklenerek geçirgenlik artırılabilir. Aşırı organik madde kök sağlığını olumsuz etkileyebilir. Saksı kullanılıyorsa, mutlaka drenaj delikli ve fazla suyu tutmayan bir yapı tercih edilmelidir. Sulama yalnızca toprak tamamen kuruduğunda yapılmalıdır. Bu tür, çöl kökenli olduğu için kuraklığa çok dayanıklıdır ve fazla sulama kök çürümesine neden olabilir. Yazın 7–10 günde bir sulama yeterlidir; kışın ortam serinse ayda bire kadar azaltılmalıdır. Rozetin içine su dolmamasına dikkat edilmelidir.

Agave vizcainoensis de monokarpiktir – her bir rozet yaşamı boyunca yalnızca bir kez çiçek açar. Çiçeklenme genellikle 10–15 yıl gibi uzun bir sürede gerçekleşir. Çiçek sapı oldukça uzun ve diktir; çiçekler sarımsı tonlardadır. Ana rozet çiçeklendikten sonra ölür, fakat çevresinden yeni yavru rozetler oluşturarak yaşamını sürdürür. Gübreleme yalnızca ilkbaharda, aktif büyüme döneminde yapılmalıdır. Ayda bir kez düşük azotlu, potasyum yönünden zengin bir sukulent gübresi ile desteklenmesi yeterlidir. Yaz ve kış aylarında gübreleme önerilmez.

 

Instagram'da Takip Et
@insukuland