
Agave utahensis var. nevadensis
- Aile Ağacı
- Bilimsel İsmi
- Agave utahensis var. nevadensis
- Familya
- Asparagaceae
- Yapısı
- Rozet
- Karşılaşılabilirlik
- Nadir
Agave utahensis var. nevadensis, genellikle Nevada’nın güneydoğusundaki dağlık ve çöl bölgelerinde doğal olarak yetişen, küçük yapılı ve dar formlu bir Agave utahensis varyetesidir. Olgun hali çoğunlukla 15–30 cm çapında kalır. Yaprakları dar, uzun, hafif kıvrımlı ve uca doğru sivrilerek sonlanır. Yaprak rengi genellikle donuk mavi-gri ya da gümüşi yeşil tonlarındadır. En dikkat çeken özelliklerinden biri ise ince, zarif ama keskin kahverengimsi dikenleri ve terminalde yer alan uzun, sivri dikenidir. Bu varyete tam güneşi sever. Günde 6–8 saat doğrudan ışık, yaprak renginin oturmasını, rozetin sıkı kalmasını ve dikenlerin kontrast kazanmasını sağlar. Gölgede form bozulur, yapraklar uzar ve rozet gevşer. İlginç olan şu ki, bu varyete -15 °C’ye kadar donlara dayanabilir; bu da onu soğuk iklimlerde bile dış mekânda yaşatabileceğin birkaç agave türünden biri yapar.
Toprak seçiminde ise çok dikkatli olmak gerekir. Bu tür, doğada taşlık ve gevşek zeminde yetiştiğinden, çok yüksek drenaja sahip, mineral ağırlıklı toprak karışımları ister. Hazır kaktüs toprağına ponza, lav taşı ve iri kum eklenerek toprak iyice gevşetilmelidir. Organik madde oranı çok düşük tutulmalı, toprak hafif ve taşlı olmalıdır. Saksıda yetiştiriliyorsa, mutlaka delikli bir saksı kullanılmalı ve su tabanda birikmemelidir. Sulama sadece toprak tamamen kuruduğunda yapılmalıdır. Bu varyete kuraklığa çok dayanıklıdır ve aşırı sulama onun en büyük düşmanıdır. Kışın ortam soğuksa sulama tamamen kesilebilir.
Agave utahensis var. nevadensis de monokarpiktir. Yani her bir rozet yalnızca bir kez çiçek açar. Bu genellikle çok uzun yıllar – 15 yılı aşabilen süreler – sonunda gerçekleşir. Çiçek sapı oldukça uzun olabilir ve üzerinde açık sarı-yeşil tonlarında küçük çiçekler bulunur. Ana rozet çiçeklendikten sonra ölür; ancak çoğu zaman tabanından yavrular vererek tür devam eder. Gübreleme sadece ilkbaharda, büyüme evresi başladığında yapılmalıdır. Ayda bir kez, azot oranı düşük ve potasyum ağırlıklı bir sukulent gübresi yeterlidir. Yaz ve kış aylarında gübreleme yapılmaz.