Agave shrevei

Agave shrevei, doğal olarak Meksika’nın Sonora, Chihuahua ve Durango bölgelerinde, yaklaşık 1000–2000 metre rakımlarda yetişen, orta boylu ve çok dayanıklı bir agave türüdür. Genellikle bozkırlarla çöl dağ geçitleri arasında kalan kuru yamaçlarda gözlemlenir. Olgun hali genellikle 50–80 cm çapında, simetrik, düzenli bir rozet oluşturur. Yaprakları kalın, kısa-uzun arası üçgensi formdadır ve uçlara doğru sivrilir. Yaprak rengi çoğunlukla soluk yeşil, gümüşi yeşil ya da gri-mavi tonlarındadır. Yaprak kenarlarında sık aralıklarla sıralanmış, koyu kahverengi–morumsu dikenler bulunur ve uç kısmında sağlam bir terminal diken yer alır. Güneş ışığı, Agave shrevei için olmazsa olmazdır. Günde 6–8 saat doğrudan güneş, yaprak renginin derinleşmesi ve rozetin kompakt kalması için idealdir. Yarı gölgede de gelişebilir, ancak yeterli ışık almazsa form bozulur ve yapraklar uzar. Yüksek rakım kökenli olduğu için aşırı sıcağa göre serin ve havadar ortamlarda daha iyi gelişim gösterir.

Bu türün en dikkat çeken yönlerinden biri, soğuğa dayanıklılığıdır. Kısa süreli -6/-8 °C’ye kadar dayanabildiği gözlemlenmiştir. Bu özelliği sayesinde, diğer birçok agaveden farklı olarak, ılıman-soğuk iklimlerde açık alanda da yetiştirilebilir. Elbette kök bölgesi drenajlı tutulmak şartıyla! Toprak tercihi olarak çok iyi drene olan, mineral ağırlıklı, hafif topraklar kullanılmalıdır. Hazır sukulent/kaktüs toprağına iri kum, ponza ya da lav taşı karıştırılarak geçirgenlik artırılmalıdır. Saksı kullanılacaksa geniş ve alçak bir form, bu türün doğal yayılma yapısına daha uygun olacaktır. Sulama, yaz aylarında yalnızca toprak tamamen kuruduğunda yapılmalıdır. Bitki susuzluğa oldukça dayanıklıdır, ancak fazla sulamaya karşı hassastır. Aşırı nem kök çürümesine neden olabilir. Kışın serin ortamda tutuluyorsa, sulama neredeyse tamamen kesilmelidir.

Agave shrevei de diğer Agaveler gibi monokarpiktir – yani ömrü boyunca sadece bir kez çiçek açar. Çiçeklenme süreci genellikle 10–15 yıl içinde gerçekleşir. Çiçek sapı oldukça uzundur ve üzerinde yeşilimsi–sarı tonlarda çiçekler açar. Çiçeklenme sonrası ana rozet ölür; ancak çoğu zaman çevresinde yeni bireyler oluşturarak yaşam döngüsünü sürdürür. Gübreleme, sadece ilkbaharda, aktif büyüme döneminde yapılmalıdır. Ayda bir kez düşük azotlu, potasyum dengesi yüksek bir sukulent gübresi yeterlidir.