Agave schidigera

Agave schidigera, Meksika’nın batı ve orta kesimlerinde, dağlık ve kurak bölgelerde doğal olarak yetişen, kompakt ama zarif bir agave türüdür. Yetişkin bireyler genellikle 30–60 cm çapında rozetler oluşturur. Yapraklar dar, uzun, sert ve uçlara doğru sivrilen yapıdadır. Yaprak rengi çoğunlukla koyu zeytin yeşili, mavimsi-yeşil tonlarında olur. Ancak onu diğer agavelerden ayıran en belirgin özelliği, yaprak kenarlarından kendiliğinden ayrılan kıvrımlı beyaz lifler (filamentler) ile çevrili olmasıdır. Yaprak kenarlarında diken bulunmaz ya da çok hafiftir; ancak uçta belirgin bir terminal diken yer alır.  Agave schidigera, tam güneşi sever. Günde 6–8 saat doğrudan güneş, hem yaprak renginin derinleşmesini hem de liflerin sağlıklı şekilde gelişmesini sağlar. Yarı gölgeyi tolere edebilir, ancak ışık eksikliği durumunda lif üretimi azalabilir ve rozet formu gevşeyebilir. Özellikle yüksek ışıklı balkonlar, güneye bakan pencere kenarları ve kaya bahçeleri için uygundur. Hafif donlara karşı dayanıklıdır ve kısa süreli -5 °C’ye kadar soğuğa direnç gösterebilir.

Toprak açısından yüksek drenaj kapasitesi en kritik gereksinimdir. Kaktüs ve sukulent karışımlı topraklar, lav taşı, iri kum ya da ponza ile zenginleştirilmelidir. Saksıda yetiştiriliyorsa, altı delikli ve hızlı kuruyan saksılar tercih edilmelidir. Sulama, yaz aylarında yalnızca toprak tamamen kuruduğunda yapılmalıdır. Aşırı sulama, özellikle kök ve gövde bölgesinde çürümelere neden olabilir. Kışın sulama daha da azaltılmalı, serin ortamda neredeyse tamamen kesilmelidir. Bitkinin gövde merkezine su kaçırmamaya dikkat edilmelidir. Gübreleme, yalnızca, büyüme döneminin başında yapılmalıdır. Ayda bir kez düşük azotlu ve potasyum açısından dengeli bir sukulent gübresi yeterlidir. Yazın dinlenme döneminde gübreleme yapılmaz. Agave schidigera da monokarpiktir, yani yaşamı boyunca sadece bir kez çiçek açar. Çiçeklenme genellikle 10–20 yıl arasında gerçekleşir. Çiçek sapı uzun ve gösterişlidir; üzerinde krem-sarı renkli çiçekler bulunur. Ana bitki çiçeklenmeden sonra ölür, ancak çoğu zaman çevresinden yeni bitkiler (yavrular) geliştirerek yaşam döngüsünü sürdürür.