Agave potrerana

Agave potrerana, Meksika’nın kuzeydoğusunda, özellikle yüksek rakımlı ve serin çayırlık bölgelerde doğal olarak yetişen, orta boylu ve son derece dayanıklı bir Agave türüdür. Doğal ortamı göz önüne alındığında bu tür, hem soğuklara dayanıklılığı hem de kurak iklimlere uyumu ile öne çıkar. Olgun bir birey genellikle 60–100 cm çapında, sıkı ve dengeli bir rozet oluşturur. Yapraklar kalın, dik duruşlu, uçlara doğru sivrilen ve oldukça etli yapıdadır. Yaprak rengi çoğunlukla koyu zeytin yeşili ya da mavi-yeşil tonlarındadır. Her yaprağın sonunda sivri, sağlam bir terminal diken yer alır. Agave potrerana, tam güneşi seven bir türdür. Günde 6–8 saat doğrudan güneş ışığı aldığında formunu sıkı tutar, yaprak rengi doygunlaşır. Ancak yüksek rakımlara adapte olduğundan, aşırı sıcak bölgelerde yazın hafif gölge alması yaprak uçlarında yanıkları önleyebilir. Soğuğa karşı oldukça dayanıklıdır; -10 °C'ye kadar kısa süreli donlara direnç gösterebilir. Bu yönüyle soğuk iklimli bölgelerde açık alanda yetiştirilebilecek agave türlerinden biridir. Toprak konusunda oldukça seçicidir. Doğal ortamında taşlı, kumlu ve organik madde açısından fakir topraklarda yetiştiği için ev ortamında da çok iyi drene olan, gevşek ve mineralce zengin toprak karışımları tercih edilmelidir. Hazır sukulent-kaktüs toprağına lav taşı, iri kum veya ponza taşı eklenerek geçirgenlik artırılabilir. Saksıda yetiştiriliyorsa, geniş hacimli ve drenajlı bir saksı kullanılmalı, suyun tabanda birikmesi engellenmelidir. Sulama, özellikle yaz döneminde yalnızca toprak tamamen kuruduğunda yapılmalıdır. Bu tür doğası gereği susuzluğa oldukça toleranslıdır. Aşırı sulama, kök çürümesi ve yaprak tabanlarında yumuşamaya neden olabilir. Kış aylarında ise sulama çok azaltılmalı, hatta don riskine karşı tamamen durdurulmalıdır.

Agave potrerana da monokarpiktir, yani yaşamı boyunca yalnızca bir kez çiçek açar. Çiçeklenme genellikle 10–20 yıl içerisinde gerçekleşir. Uzun bir çiçek sapı üzerinde kırmızı çiçekler taşır. Ana bitki çiçeklendikten sonra ölür; ancak çevresinde yavrular oluşturarak türünü devam ettirir. Gübreleme, yalnızca ilkbaharda, büyüme evresinde önerilir. Ayda bir kez, azot oranı düşük ve potasyum yönünden dengeli bir sukulent gübresi yeterlidir. Yaz aylarında gübre verilmez.