
Agave pelona
- Aile Ağacı
- Yaygın İsmi
- Mescal Pelon
- Bilimsel İsmi
- Agave pelona
- Familya
- Asparagaceae
- Çiçek Renkleri
- Kırmızı
- Kökeni
- Meksika
- Yapısı
- Rozet
- Karşılaşılabilirlik
- Nadir
Agave pelona, yalnızca Meksika’nın Baja California bölgesinde doğal olarak yetişen, endemik ve nadir bir Agave türüdür. Bu türün en ayırt edici özelliği, adını da aldığı gibi yapraklarının pürüzsüz, parlak ve lifsiz olmasıdır; yani birçok agave türünde görülen beyaz lifler, bu türde bulunmaz. Rozet çapı olgunlukta genellikle 40–60 cm civarındadır. Yapraklar kalın, sert dokulu, dar ve uçlara doğru belirgin şekilde sivrilen mızraksı formdadır. Renkleri genellikle gri-yeşil veya mavimsi zeytin tonlarında olup, zamanla matlaşan bir yüzey kazanır. Aldığı güneş ışığıyla da yaprakları kızarır. Kenarlarında kısa, koyu renkli dikenler düzenli aralıklarla sıralanır, uçta ise karakteristik bir terminal diken yer alır. İç içe geçmiş düzgün yaprak dizilimi sayesinde bitki, sıkı ve dengeli bir rozet oluşturur.
Bu tür, tam güneş ışığını çok sever. Günde 6–8 saat doğrudan güneş alması, yaprakların sağlıklı gelişmesi ve formun kompakt kalması için idealdir. Yarı gölgede yetişebilir ancak uzun süreli gölge koşullarında yapraklar uzar, renk solar ve doğal form bozulabilir. Güneye bakan bahçeler, çöl temalı peyzajlar ve kayalık açık alanlar bu tür için uygundur. Ayrıca doğal yayılım bölgesi olan Baja California’nın kurak ve sıcak yapısı düşünüldüğünde, yüksek sıcaklıklara ve kuraklığa mükemmel uyum sağlar. Hafif donlara karşı da orta düzeyde dayanıklıdır.
Toprak tercihi olarak, çok iyi drene olan, mineral yapılı ve hafif taşlı karışımlar önerilir. Kaktüs ve sukulent toprağına ponza, lav taşı ya da iri kum eklenerek hava geçirgenliği artırılmalıdır. Saksıda yetiştirilecekse, drenaj delikli ve geniş saksılar tercih edilmelidir; böylece kökler sağlıklı şekilde gelişir. Sulama, yaz aylarında yalnızca toprak tamamen kuruduğunda yapılmalıdır. Agave pelona, doğal ortamında uzun süreli kuraklıklara adapte olmuştur ve aşırı suya karşı hassastır. Fazla sulama, özellikle yaprak tabanlarında çürümeye yol açabilir. Kış aylarında ise sulama oldukça seyrek yapılmalı ya da tamamen durdurulmalıdır.
Bu tür de monokarpiktir, yani yaşamı boyunca yalnızca bir kez çiçek açar. Çiçeklenme genellikle 10–20 yıl arasında gerçekleşir. Çiçek sapı uzun ve güçlüdür, üzerinde yeşilimsi sarı tonlarda çiçekler açar. Çiçeklenme sonrası ana bitki ölür, ancak çevresinde zamanla yeni bitkiler oluşturabilir. Gübreleme, ilkbaharda, büyüme dönemiyle birlikte yapılmalıdır. Ayda bir defa düşük azotlu, potasyum ağırlıklı bir sukulent gübresi yeterlidir. Yaz döneminde gübreleme önerilmez, çünkü bu dönemde bitki dinlenme evresinde olabilir.