Agave parryi

Agave parryi, Güneybatı ABD ve Kuzey Meksika’nın yüksek rakımlı, serin ve kurak bölgelerinde doğal olarak yetişen kompakt ve dayanıklı bir Agave türüdür. Yaygın adı "Parry’s agave" olan bu tür, çok sayıda alt tür ve varyeteye sahiptir. Bunlar arasında en bilinenleri Agave parryi var. truncata,var. huachucensis ve var. neomexicana gibi formlardır. Hepsinin ortak özelliği, yuvarlak ve sıkı rozet yapısı, mavimsi gri yaprakları ve soğuğa yüksek toleranslarıdır. Olgun bir Agave parryi genellikle 40–70 cm çapında olur. Yapraklar kısa, geniş ve uçlara doğru sivrilen üçgensi yapıdadır. Kenarları boyunca koyu renkli dikenler ve uçta belirgin, sağlam bir terminal diken bulunur. Agave parryi, tam güneş alan konumlarda en sağlıklı gelişimini gösterir. Günde 6–8 saat doğrudan güneş ışığı, yaprakların rengini derinleştirir ve kompakt formun korunmasını sağlar. Yarı gölgeyi tolere edebilir ancak bu durumda yapraklar uzar ve rozet gevşer. Soğuk iklimlerde dahi güvenle yetiştirilebilen bu tür, -15 °C’ye kadar donlara dayanabilir; bu yönüyle soğuk iklimli bahçeler için ideal agave türlerinden biridir.

Toprak açısından, çok iyi drene olan, hafif ve taşlı karışımlar tercih edilmelidir. Ağır ve su tutan topraklar, kök çürümesi riskini artırır. Kaktüs-sukulent toprağı, iri taneli ponza, lav taşı ya da iri kumla karıştırılarak kullanıldığında kökler için ideal ortam sağlanır. Saksıda yetiştirilecekse, mutlaka drenaj delikli ve geniş tabanlı bir saksı tercih edilmelidir. Sulama, yaz aylarında yalnızca toprak tamamen kuruduğunda yapılmalıdır. Bu tür, doğal olarak kurak bölgelere adapte olduğu için az suyla çok iyi gelişir. Aşırı sulama kök ve yaprak çürümesine neden olabilir. Kış aylarında, özellikle düşük sıcaklıklarda sulama tamamen durdurulmalı ya da çok seyrek yapılmalıdır.

Agave parryi de monokarpiktir, yani yaşamı boyunca yalnızca bir kez çiçek açar. Çiçeklenme genellikle 15–25 yıl içinde gerçekleşir. Uzun ve güçlü bir sap üzerinde sarımsı-yeşil çiçekler taşır. Çiçeklenmeden sonra bitki ölür. Türün birçok formu zamanla taban çevresinde yeni bitkiler geliştirir. Gübreleme, yalnızca ilkbaharda, büyümenin aktif olduğu dönemde önerilir. Düşük azotlu, dengeli bir sukulent gübresi ile ayda bir kez beslemek yeterlidir. Yaz döneminde gübreleme yapılmaz, çünkü bitki bu dönemde dinlenme evresine girebilir.