Agave palmeri

Agave palmeri, özellikle Arizona, New Mexico ve Sonora bölgesinde doğal olarak yetişen, orta–büyük boyutlu bir agave türüdür. Doğal çöl ortamlarına mükemmel şekilde adapte olmuş bu bitki, aynı zamanda yerli halklar tarafından lif ve besin kaynağı olarak da tarih boyunca değerlendirilmiştir. Rozet çapı genellikle 1 metreye kadar ulaşır; bazı örneklerde bu ölçü 1,5 metreyi de geçebilir. Yaprakları kalın, geniş, hafif içbükey yapılı ve uçlara doğru sivrilir. Yaprak rengi çoğunlukla mat mavi-yeşil ya da soluk zeytin yeşili tonlarındadır. Kenarlarında düzgün aralıklı kahverengimsi dikenler yer alır. Agave palmeri ışık ihtiyacı yüksektir. Günde 6–8 saat doğrudan güneş ışığı, yaprak renginin korunması ve formun sıkı kalması için idealdir. Yarı gölgede de gelişebilir ancak yeterli ışık almadığında yapraklar uzar ve soluklaşır. Bu nedenle güneye bakan bahçeler, açık araziler ve bol ışıklı teraslar en uygun ortamlardır. Donlara karşı orta derecede dayanıklıdır; kısa süreli düşük sıcaklıklara tolerans gösterebilir. Toprak, mutlaka çok iyi drene olan, kumlu ve mineral yapılı olmalıdır. Kaktüs-sukulent toprağı kullanılarak, içerisine iri kum, ponza ya da lav taşı eklenmesi önerilir. Bu sayede hem hava sirkülasyonu hem de suyun tahliyesi sağlanır. Saksıda yetiştirilecekse, geniş ve drenaj delikli modeller tercih edilmelidir.

Sulama, yaz aylarında toprak tamamen kuruduğunda yapılmalıdır. Agave palmeri, doğal yaşamında uzun kuraklık dönemlerine adapte olmuştur. Bu nedenle sık sulama gerekmez; fazla su kök çürümesine yol açabilir. Kış aylarında ise sulama iyice azaltılmalı, yalnızca toprak tamamen kuru kaldıysa kontrollü şekilde yapılmalıdır. Agave palmeri, monokarpiktir, yani yaşam döngüsü boyunca yalnızca bir kez çiçek açar. Çiçeklenme süreci 10–20 yıl sürebilir. Çiçek sapı oldukça uzundur ve genellikle 4–5 metreye kadar çıkar. Üzerinde sarımsı yeşil çiçekler açar. Çiçeklenme sonrası ana bitki ölür, ancak zamanla çevresinde yeni bitkiler gelişir. Gübreleme, yalnızca ilkbaharda, büyüme döneminin başlangıcında önerilir. Ayda bir defa düşük azotlu, dengeli bir sukulent gübresi yeterlidir. Bu, yaprak gelişimini destekler. Yaz aylarında gübreleme yapılmamalıdır; bitki bu dönemde durgunluk evresine girebilir.