Agave neomexicana

Agave neomexicana, adından da anlaşılacağı gibi, doğal olarak New Mexico, Texas ve kuzey Meksika’nın kurak ve yarı kurak bölgelerinde yetişen, soğuğa en dayanıklı agave türlerinden biridir. Yüksek rakımlı çöl bölgelerinde gelişen bu tür, kışın karla kaplı topraklara dahi adapte olabilir. Rozeti oldukça kompakt ve düzgün formludur; olgun bireylerde çapı yaklaşık 30–60 cm, yüksekliği ise 20–40 cm arasında değişir. Yaprakları kalın, sert dokulu, mavimsi gri ya da buzlu mavi tonlarındadır ve genellikle pudramsı bir yüzeye sahiptir. Kenarlarında düzgün aralıklı kısa kahverengimsi dikenler, uçta ise sivri bir terminal diken yer alır. Agave neomexicana ışık isteği yüksektir. Tam güneş alan konumlar, yaprak formunun sıkı kalması ve renk doygunluğunun artması için idealdir. Günde en az 6 saat doğrudan güneş ışığı alan ortamlarda en sağlıklı büyümeyi gösterir. Yarı gölgeyi tolere edebilse de, bu durumda yapraklar gevşer ve rengi soluklaşabilir. Bu yüzden açık bahçeler, güneye bakan kaya bahçeleri veya soğuk iklimli ama güneşli alanlar için mükemmeldir.

Toprak konusunda ise beklentisi nettir: yüksek drenajlı, taşlı ve kumlu topraklar. Toprak karışımı kaktüs ve sukulentler için uygun olmalı, içerisine ponza, lav taşı veya iri kum eklenerek geçirgenlik artırılabilir. Saksıda yetiştirilecekse, drenaj delikleri olan, çok derin olmayan ama geniş saksılar tercih edilmelidir. Sulama rutini, tamamen kuruyan toprağa göre yapılmalıdır. Toprak tamamen kuruduktan sonra derinlemesine sulama yapılmalıdır. Kış aylarında ise, don olaylarının görüldüğü bölgelerde sulama tamamen durdurulabilir. Agave neomexicana, kuraklığa çok dayanıklı olmasının yanında kışın ıslak zemine maruz kalırsa kök çürümesi yaşayabilir, bu nedenle özellikle kışın aşırı dikkatli olunmalıdır.

Bu tür de monokarpiktir, yani hayatında yalnızca bir kez çiçek açar. Bu genellikle 10–20 yıl içinde olur. Çiçek sapı birkaç metreye kadar uzayabilir ve üzerinde sarımtırak yeşil çiçekler taşır. Çiçeklenme sonrası ana bitki ölür ancak çevresinde çok sayıda yavru bitki oluşturarak yaşam döngüsünü sürdürür. Bu yavrular, dikkatlice ayrılıp kolayca köklendirilebilir. Gübreleme oldukça minimal tutulmalıdır. İlkbaharda, ayda bir defa düşük azotlu, potasyum ağırlıklı bir sukulent gübresi ile desteklenebilir. Bu hem yaprakların sağlıklı kalmasını hem de kök gelişimini destekler. Aşırı gübreleme zararlı olabilir.