
Agave neglecta
- Aile Ağacı
- Bilimsel İsmi
- Agave neglecta
- İsim Kökeni
- ür adı olan “neglecta”, Latince “ihmal edilmiş, gözden kaçmış” anlamına gelir.
- Familya
- Asparagaceae
- Çiçek Renkleri
- Yeşil
- Kökeni
- Florida
- Yapısı
- Rozet
- Karşılaşılabilirlik
- Koleksiyonlarda Yaygın Değil
Agave neglecta botanik literatürde nadiren karşılaşılan nadir bir Agave türüdür. Tür adı olan “neglecta”, Latince “ihmal edilmiş, gözden kaçmış” anlamına gelir. Bu durum, belki de türün uzun yıllar boyunca sınıflandırılmamış ya da yeterince tanımlanmamış olmasından kaynaklanır. Fakat yapısal olarak bu tür, oldukça dikkat çekici ve belirgin bir forma sahiptir. Rozeti olgunlaştığında 1 ile 1,5 metre çapına ulaşabilir. Yaprakları geniş, kalın, koyu yeşil tonlarda, uçlara doğru sivrilen ve kenarları boyunca küçük, düzgün aralıklı dikenlerle çevrili bir yapıdadır. Bu tür tam güneş ışığına bayılır. Günde 6–8 saat doğrudan güneş alabileceği açık ve aydınlık konumlar, yaprak renginin canlı kalmasını ve formunun sıkı durmasını sağlar. Yarı gölgeye toleransı vardır; ancak düşük ışık koşullarında yapraklar gevşek ve renksiz hale gelebilir. Bu yüzden güneşli bahçeler, açık teraslar ve güney cepheli konumlar en ideal ortamlarıdır. Toprak seçimi, Agavelerin genel ihtiyaçlarına paralel şekilde yüksek drenajlı, kumlu ve mineral açısından zengin olmalıdır. Ağır topraklar ve fazla organik madde su tutacağından kök çürümesine neden olabilir. Kaktüs-sukulent karışımı toprak kullanılması önerilir. Saksıda yetiştirilecekse, sığ ama geniş saksılar tercih edilmeli ve altı mutlaka delikli olmalıdır. Sulama ise tamamen kurumuş toprağa göre yapılmalıdır. Bu tür kuraklığa oldukça dayanıklıdır; fazla sulama, yapraklarda yumuşama, çürüme ve mantar sorunlarına yol açabilir. Özellikle kışın düşük sıcaklıkla birleşen nem, dikkatle yönetilmelidir.
Agave neglecta, monokarpiktir; yani yaşamı boyunca yalnızca bir kez çiçek açar. Bu genellikle 12–20 yıl içinde gerçekleşir. Çiçeklenme sırasında birkaç metreye ulaşabilen uzun bir çiçek sapı üretir ve sap üzerinde açık sarı ya da yeşilimsi çiçekler açar. Çiçeklenme sonrası ana bitki ölür; ancak genellikle taban çevresinde yavru bitkiler geliştirerek yaşamını sürdürür. Bu yavrular ayrılıp kolaylıkla üretilebilir. Gübreleme konusunda çok iddialı bir yaklaşım gerekmez. İlkbahar aylarında, potasyum ve fosfor yönünden zengin bir sukulent gübresi ile desteklenebilir. Aşırı gübreleme bitkinin doğal formunu bozabileceği için dikkatli olunmalıdır.