
Agave multifilifera
- Aile Ağacı
- Yaygın İsmi
- Chahuiqui Agave
- Bilimsel İsmi
- Agave multifilifera
- İsim Kökeni
- Agave multifilifera ismi yapraklarını saran ince, beyaz, lifsi ipliklere atıfta bulunur: “multi” (çok) ve “filifera” (iplik taşıyan).
- Familya
- Asparagaceae
- Çiçek Renkleri
- Yeşil
- Kökeni
- Meksika
- Yapısı
- Rozet
- Karşılaşılabilirlik
- Koleksiyonlarda Yaygın Değil
Agave multifilifera, Meksika’nın batı bölgelerine özgü, adını yaprak kenarlarından dökülen çok sayıda ince, beyaz, lifsi iplikten alan zarif bir türdür. Latince adı da bu özelliğe gönderme yapar: “multi” (çok) ve “filifera” (iplik taşıyan). Rozeti genellikle 60–90 cm çapında olur ve yaprak sayısı oldukça fazladır; bu da bitkiye dolgun ve dikkat çekici bir görünüm kazandırır. Yapraklar ince, uzun, koyu yeşil, bazen mavimsi yeşil tonlarda olabilir ve her bir yaprağın kenarlarından dışa doğru kıvrılmış kıvrık beyaz lifler (filamentler) çıkar. Bu filamentler türün en ayırt edici ve estetik özelliğidir. Yaprak uçları genellikle sivri ve kısa bir dikenle sonlanır. Bu tür, güneşli ortamlarda en iyi gelişimi gösterir. Günde 5–7 saat doğrudan güneş ışığı alması, yaprak renklerinin doygunlaşmasına ve filamentlerin belirginleşmesine katkı sağlar. Yarı gölgeye de tolerans gösterir ancak düşük ışık koşullarında yapraklar uzayabilir ve form dağılabilir. Bu nedenle güney cepheli balkonlar, güneşli bahçeler ya da ışığı bol iç mekânlar idealdir. Toprak konusunda Agave multifilifera, klasik agave taleplerine sahiptir: yüksek drenajlı, kumlu ve mineral içerikli karışımlar tercih edilmelidir. Hazır kaktüs-sukulent karışımları kullanılabilir; lav taşı, ponza ya da iri kumla desteklenerek hava geçirgenliği arttırılabilir. Saksıda yetiştirilecekse altı delikli, geniş ve sığ saksılar tercih edilmelidir. Sulama rutini, tamamen kuruyan toprağa göre ayarlanmalıdır. Kış aylarında ise sulama sıklığı büyük ölçüde azaltılmalı, ayda bire kadar düşürülmelidir. Aşırı sulama, köklerde çürümeye ve yaprak tabanlarında yumuşamaya neden olabilir.
Monokarpik bir türdür; yani yaşamı boyunca yalnızca bir kez çiçek açar. Çiçeklenme süreci genellikle 10–20 yıl içerisinde olur. Bu dönemde bitki, birkaç metreye kadar uzanan çiçek sapı üretir ve sap boyunca küçük, yeşilimsi-sarı çiçekler açar. Çiçeklenme sonrası ana bitki ölür, fakat çevresinde yavru bitkiler oluşturarak yaşam döngüsünü sürdürür. Bu yavrular ayrılıp kolayca yeni bireyler olarak yetiştirilebilir. Gübreleme, aktif büyüme döneminde (ilkbahar) ayda bir kez yapılabilir. Düşük azotlu, potasyum açısından zengin bir sukulent gübresi idealdir. Aşırı gübre yaprak formunu bozabileceği için dikkatli dozlanmalıdır.