Agave mckelveyana x utahensis

Agave mckelveyana × utahensis, Güneybatı Amerika’nın iki yerli türünün yani Agave mckelveyana ve Agave utahensis’in doğal ya da kontrollü hibritidir. Her iki ebeveynin de çetin çöl koşullarına dayanıklı olması, bu melezin de soğuk, sıcak, kurak ve taşlık zeminlere karşı yüksek adaptasyon göstermesini sağlar. Rozeti genellikle 20–40 cm çapında, sıkı ve düşük profilli yapıdadır. Yaprakları kısa, kalın, hafif kavisli ve uca doğru belirgin şekilde sivrilir. Renk tonları çoğunlukla grimsi mavi ile yeşilimsi gri arasında değişir; yüzeyde ince mumumsu kaplama (glaucous) görülebilir. Kenarlarında küçük ama keskin kahverengimsi dikenler sıralanır. Bu hibrit tür, tam güneş ışığına bayılır. Günde en az 6 saat doğrudan güneş ışığı aldığında yaprak rengi daha mat ve düzgün olur, rozet formu sıkı kalır. Gölge ortamlarda da yaşayabilir ancak yaprak uzaması ve renk solması meydana gelebilir. Güneşli bahçeler, taşlık teraslar ve kaya bahçeleri için çok uygundur. Toprak tercihi bu tür için kritiktir. Drenajı yüksek, taşlı, kumlu ve mineral içerikli topraklarda mükemmel gelişir. Kaktüs ve sukulent toprak karışımına ponza, lav taşı veya iri kum eklenerek geçirgenlik artırılmalıdır. Saksıda yetiştirilecekse altı delikli, sığ ama geniş saksılar tercih edilmelidir.

Sulama sıklığı, toprak tamamen kuruduktan sonra yapılmalıdır. Bu hibritin her iki ebeveyni de kuraklığa son derece dayanıklı olduğu için, sık sulama gereksiz ve risklidir. Fazla nem, köklerde çürüme ve yaprakta yumuşama yapabilir. Monokarpik bir türdür; yani yaşamı boyunca yalnızca bir kez çiçek açar. Bu süreç genellikle 10–20 yıl içinde gerçekleşir ve bitki uzun bir çiçek sapı üzerinde sarımsı-yeşil çiçekler üretir. Çiçeklenme sonrası ana bitki ölür ancak genellikle çevresinde yavru bitkiler bırakarak yaşam döngüsünü sürdürür. Hibrit olduğu için bazen çiçek sonrası tohum üretimi sınırlı olabilir. Gübre ihtiyacı düşüktür. Büyüme sezonunda (ilkbahar) ayda bir defa düşük azotlu, potasyum açısından zengin bir sukulent gübresi ile desteklenebilir. Aşırı gübre yaprak formunun bozulmasına yol açabilir.