Agave macroacantha

Agave macroacantha, adını Latince "makro" (büyük) ve "akantha" (diken) kelimelerinden alır ve bu isim, bitkinin en dikkat çekici özelliği olan büyük, koyu renkli dikenlerine işaret eder. Doğal yaşam alanı Meksika’nın Oaxaca ve Puebla eyaletlerindeki kurak, taşlık bölgeleridir. Rozet yapısı oldukça simetrik ve kompakttır; olgun bir birey 30–60 cm çapında kalabilir. Yapraklar dar, sivri uçlu, dik ve yukarı yönlü dizilimlidir. Yaprak rengi genellikle mat gri-mavi ya da mavimsi yeşil tonlardadır. Yaprak kenarlarında düzenli aralıklarla dizilmiş koyu kahverengi ila siyah dikenler bulunur; uç kısmındaki terminal diken çoğu zaman dramatik biçimde uzundur. Bu koyu dikenler, yaprakların açık rengiyle kontrast oluşturarak bitkiye çarpıcı bir görünüm kazandırır.

Tam güneş ışığı bu türün sağlıklı gelişimi için elzemdir. Günde 6–8 saat doğrudan güneş alması, hem yaprakların kompakt kalmasını hem de renk kontrastlarının netleşmesini sağlar. Gölgeye toleransı düşüktür; az ışıkta form bozulabilir, yapraklar uzayıp gevşeyebilir. Güneye bakan pencere önü, balkon ya da kaya bahçesi bu tür için idealdir. Toprak seçimi konusunda seçicidir: çok iyi drene olan, mineral ağırlıklı topraklar kullanılmalıdır. Ağır, su tutan topraklar kök çürümesine neden olabilir. Hazır kaktüs ve sukulent toprakları kullanılabilir; bu karışıma lav taşı, iri kum veya ponza taşı gibi malzemeler eklenerek hava geçirgenliği artırılabilir. Saksıda yetiştirilecekse geniş ve sığ saksılar tercih edilmelidir.

Agave macroacantha sulama sıklığı, toprağın tamamen kurumasına göre ayarlanmalıdır. Yazın sıcak günlerinde toprak kuruduktan sonra sulama yapılmalı, kış aylarında ise ayda bire kadar düşürülebilir. Agave macroacantha, aşırı sulamaya karşı çok hassastır; fazla nem kök çürümesine ve yaprak tabanlarında yumuşamaya neden olabilir. Yapraklar büzüşmeden sulama yapılması idealdir, ama hafif susuzluğu tolere eder. Bu tür de monokarpiktir, yani yaşamı boyunca yalnızca bir kez çiçek açar. Genellikle 10–15 yıl içinde uzun bir çiçek sapı çıkar ve bu sap üzerinde yeşilimsi-sarı, tüp şeklinde çiçekler açar. Ana birey çiçeklendikten sonra ölür; ancak genellikle çevresinde çok sayıda yavru bitki oluşturur. Bu yavrular ayrılıp köklendirilerek üretimi kolaylıkla yapılabilir. Gübreleme ihtiyacı düşük olsa da, aktif büyüme döneminde (ilkbahar aylarında) ayda bir kez sukulent gübresi ile desteklenebilir. Fazla gübre yaprak rengini bozabilir veya yaprakların hızlı ve biçimsiz büyümesine neden olabilir.